Κατηγορία: ΣΧΕΣΕΙΣ

Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από τον έρωτα. Έρχεται απροειδοποίητα, ίσως σε λάθος στιγμή, ενίοτε όχι κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες ή ακόμη και με το τελευταίο πρόσωπο που θα φανταζόμαστε ποτέ. Μας αλλάζει το μέσα μας, το έξω μας κι ό,τι πιστεύαμε ή θεωρούσαμε ως τώρα σωστό/λάθος, καλό/κακό, δυνατό/αδύνατο και ενδεχομένως σημαντικό/ασήμαντο, όμορφο/άσχημο! Κι…

Πόσο καιρό σου πήρε αλήθεια να δεις πόσο σκάρτοι είναι όλοι γύρω σου, να αντιληφθείς την φτήνια ψυχής όλων όσων βρίσκονταν κοντά σου; Πόσο καιρό σου πήρε να νιώσεις πως όλοι ανεξαιρέτως που σε περιτριγύριζαν από τη γέννησή σου ακόμη, δεν ήταν παρά ελεεινοί εκμεταλλευτές της καρδιάς σου; Πόσα χρόνια ζούσες μέσα στο ψέμα ότι…

Κι αν αναρωτιέσαι γιατί υπάρχει τόση μοναξιά, θα σου πω πως είναι μάλλον γιατί οι άνθρωποι έχουν χωριστεί σ’ αυτούς που πιστεύουν πως αξίζουν τα πάντα και σ’ αυτούς που πιστεύουν πως δεν αξίζουν τίποτα. Κι έρχονται οι μεν και απαιτούν αδιάκοπα και “ρουφούν” σαν βαμπίρ ό,τι όμορφο βρουν κι έρχονται οι δε και δίνουν…

Αντίρρηση δεν έφερα καμία στην αγάπη σου. Ό,τι ζητούσαν οι ματιές σου, επιθυμίες που δεν έγιναν ποτέ λόγια, τις εκπλήρωσα. Ό,τι ζητούσε η ψυχή σου, το άκουσα, ό,τι ήθελε το κορμί σου, το δικό μου τυφλά ακολουθούσε! Μια μικρή ξεχασμένη πνοή ανατροφοδοτούσε την δική μου και η κάθε κίνησή σου, με «έθετε» σε επιφυλακή. Να…

Το παράθυρο του αμαξιού μου ανοιχτό, με τον αέρα να με χτυπά στο πρόσωπο…Η φωνή του λαϊκού τραγουδιστή: “Μεγάλαααα λόγια μη μου λες, όσα ακούω τα ξανάκουσα τόσο φορές! Μεγάλα λόγια δεν θα πω…”, κάνουν την ψυχή μου να θεριεύει από πόνο, να χτυπά ακανόνιστα.Μου είπες τόσα που ο θυμός συνεχίζει το δικό του το…

Πόσα άραγε μου έταξες… Εγώ πάλι πόσα; Κλασική απάντηση στον εαυτό μας. Αφαιρείς, προσθέτεις. Αφορμές για να κατηγορήσουμε ο ένας τον άλλον. Άνιση η ρουφιάνα η μάχη. Πάντα θα κατηγορούμε! Θα κάνουμε γαμημ€νες προσθαφαιρέσεις και θα καταλήγουμε στα ίδια. Στο “μα, μου είχες τάξει!”. “Ναι, μα και εσύ μου έταξες!”… Έχεις δίκιο και εγώ δεν…

Είμαι εδώ. Δίπλα σου. Γύρω σου. Είμαι εδώ, ψυχή τε και σώματι. Η παρουσία μου είναι αληθινή, ολοκληρωτική κι επιλογή πάνω απ’ όλα! Το μοναδικό που πάντα λαχταρούσα, είναι ακριβώς αυτά. Και είσαι εδώ. Όχι όσο πρέπει, παρόλο που δεν έχω απάντηση στο ποιος ορίζει αυτά τα “πρέπει”. Είσαι εδώ. Όχι όσο θα ήθελα, αν…

Είναι όλα τα χρώματα ίδια; Κάθε χρώμα και μια έννοια… Το άσπρο της αθωότητας, το κίτρινο του μίσους, το πράσινο του χρήματος και το κόκκινο της αγάπης.Κόκκινο για την αγάπη και βαθύ κόκκινο για το πάθος, αυτό που σε παρασέρνει σε κάνει ένα με την κοφτή ανάσα του άλλου. Το πάθος που μετατρέπει το κόκκινο…

Το “γεια χαρά”, είναι η ωραιότερη φράση που θα μπορούσα να πω.Την αξίζεις, άκου: “γεια χαρά”.Χαρά μεγάλη βδέλλα μου που σε πέταξα από το ωραίο απαλό δερματάκι μου.Σου προσέφερα τη χαμογελάρα μου, την καλοσύνη μου… είναι δυνατόν να ζήλευες μέσα από τα βάθη της ψυχής σου τη μητέρα των παιδιών σου, γιατί έχει το μυαλό…

Ναι, εγώ είμαι εδώ που μας άφησες και σ’ αγαπάω ακόμη… Όμως, πλέον δεν είμαι η γυναίκα που κάποτε είπες πως αγαπάς. Αν ήμουν η ίδια γυναίκα που ερωτεύτηκες, που πόνεσες, που πλήγωσες, που εκμεταλλεύτηκες, που κακοποίησες (σωματικά και λεκτικά), τώρα θα απαντούσα χωρίς κανένα δισταγμό στα μηνύματά σου, θα σου έδινα άλλη μια δέκατη…

Τι να μου πεις και τι να σου πω και εγώ πια… Τα πράγματα έγιναν όπως έγιναν και μοναδικοί υπεύθυνοι για όλα είμαστε εμείς.Εμείς τα καταφέραμε όπως τα καταφέραμε.Εμείς φανήκανε λίγοι, δειλοί, ίσως και ψεύτες ακόμα και απέναντι στους ίδιους μας τους εαυτούς.Εμείς το βάλαμε στα πόδια, εμείς δεν το το παλέψαμε όσο έπρεπε, εμείς…

Είκοσι χρόνια κοιτάς τον εαυτό σου στο νερό της θάλασσας. Εκεί φαίνονται οι αλήθειες, στο κρυστάλλινο, ολοκάθαρο νερό βλέπεις αυτό που φοβάσαι, να κοιτάξεις στον γυάλινο καθρέφτη σου, αυτός μία ζωή ψευτιές κρύβει για να μη σε στεναχωρεί. Η θάλασσα δεν είναι η Ιερά εξέταση, δεν σου δίνει μία στο κεφάλι και σε γυρίζει στην…

Πόσο εύκολα πέταξες εννιά χρόνια φιλίας… Ένα μήνυμα “θέλω να μείνω μόνη μου” και είχες την συνείδησή σου καθαρή.Μια φιλία χρόνων και δεν έδωσες μια ευκαιρία να μιλήσουν οι καρδιές από κοντά.Μια αγάπη που μας έδεσε από την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε.Φίλη και αδερφή στα εύκολα τελικά. Για χρόνια θυμόμουν τα πάντα, στα όνειρά μου…