Κατηγορία: – Στέλλα Παζάλου –

Υπάρχει ένα ρητό που λέει, κοιμάσαι με τις επιλογές, ξυπνάς με τις συνέπειες. Μάλλον εσύ δεν ασχολήθηκες ούτε καν ποιες θα είναι αυτές… Θες να σου πω εγώ; Πάμε λοιπόν… Με αναζητάς όταν χρειάζεσαι την επιβεβαίωση για τον ανδρισμό σου. Ό,τι μπορείς να κάνεις, ό,τι σου αρέσει, χωρίς να υπολογίζεις κανένα. Μάντεψε… Εγώ δεν είμαι…

Δεν ήξερα τι να κάνω μαζί σου πραγματικά! Κάποιες λίγες φορές ήσουν δίπλα μου όπως πρέπει, ενώ κάποιες άλλες ήσουν χαμένος και απόμακρος. Συζήτηση στην συζήτηση χωρίς να μπορούμε να βγάλουμε άκρη. Μήπως αυτό σήμαινε ότι πρέπει να τελειώσουμε αυτό που άρχισε με τόσες υποσχέσεις και με λόγια που τα πήρε ο αέρας; Κουράστηκα να…

Ποιος είπε ότι υπάρχουν μόνο γυναίκες που έχουν αγαπήσει χωρίς να αγαπηθούν…Ποιος είπε ότι δεν υπάρχουν άντρες από αυτούς που έδωσαν αγάπη, συναισθήματα, έρωτα και δεν πήραν παρά μόνο πόνο… Πληγές στην ψυχή, την καρδιά θρύψαλα, με μάτια βουρκωμένα και τα βράδια έχουν παρέα τον πόνο. Άντρες από αυτούς που θεωρείς σκληρούς και μοναχικούς, που…

Δεν ήμουν ποτέ ο άνθρωπος που μιλάει πολύ, γι’ αυτό θα στα γράψω. Δεν ξέρω αν φτάσει ποτέ στα μάτια σου για να διαβαστεί. Ένα γράμμα αγάπης που δεν θα φτάσει ποτέ στον προορισμό του… Ήρθες στην ζωή μου απρόσμενα, χωρίς να σε περιμένω. Μέχρι τότε όνειρα δεν έκανα, όνειρα δεν έβλεπα. Ήρθαν τα μάτια…

Σε μία εποχή που όλοι ψάχνουν κάτι ή κάποιον να πιαστούν, εσύ δώσε αυτό που έχεις μέσα σου. Στο πέρασμά σου από την ζωή των ανθρώπων, να σκορπίζεις φως. Αρκετό σκοτάδι έχουμε γύρω μας και μέσα μας, τουλάχιστον ας γίνουμε φως για τους άλλους.Ο καθένας από εμάς έχει κάτι που τον πονάει και τον ματώνει.…

Περνάνε οι μέρες και αυτή η απόσταση που μας χωρίζει, έχει γεμίσει με θλίψη την ψυχή μου. Ήθελα να σε τιμωρήσω για τις αποφάσεις που δεν πήρες… Για τα βήματα που δεν έκανες… Για τις λέξεις που δεν πρόφεραν τα χείλη σου…Μου λείπεις και μαζί με εσένα, μου λείπει η φωνή σου. Εκείνο το άρωμα…

Βάζω το σακάκι μου, παίρνω τα κλειδιά του αυτοκινήτου και κατευθύνομαι στο αγαπημένο μου μέρος. Ο ήλιος έχει αρχίσει να βουτάει μέσα στην θάλασσα. Υπέροχες ζεστές αποχρώσεις του κίτρινου και του πορτοκαλί βάφουν τα πάντα γύρω. Η θάλασσα ανίκανη να αντισταθεί σε αυτή την δύναμη εξουσίας που ήλιου. Τα χρώματα αλλάζουν και διαδέχονται όλο και…

Υπάρχει πολύς θόρυβος γύρω μας και μέσα μας. Μέχρι να συναντηθούν δύο ήσυχες καρδιές και να διασταυρωθούν τα βλέμματά τους. Κοιτώντας αυτοί οι άνθρωποι ο ένας τον άλλον, μπορούν να βγουν απρόσεκτοι ψίθυροι, που ο δυο τους θα ευχηθούν να ξανασυναντηθούν για να ανταλλάξουν τους σιωπές τους… Αυτές τις σιωπές που μόνο εκείνοι μπορούν να ερμηνεύσουν…

Τώρα λοιπόν που μπήκαν οι υπογραφές και θεωρείται τελειωμένο γεγονός ο κοινός μας βίος, να μην ξεχάσεις να κάνεις την ζωή σου…Παύω να είμαι αυτό το πλάσμα που ήμουν. Ποτέ πια δεν θα είμαι ίδια. Το φρόντισες με τον καλύτερο τρόπο… εσύ. Να μην ξεχάσεις να κάνεις αυτά που έκανες όταν ήμασταν μαζί. Κάτω από…

Όταν κοιτάω βαθιά μέσα στα μάτια σου, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πια. Αισθάνομαι πως δεν είναι τίποτε ακατόρθωτο για εμένα. Μου φτάνει μόνο να σε βλέπω και αισθάνομαι ότι όλος ο κόσμος μου ανήκει και μπορώ να τον κατακτήσω. Τίποτε δεν φαντάζει αδύνατο απέναντί μου… Μόνο που εγώ είμαι αδύναμη και ευάλωτη απέναντι σε σένα.…