Υπάρχει μια πίκρα στο λαιμό σου, εκεί στον θυρεοειδή αδένα, εκεί που καταπίνεις την ζωή, εκεί που μπαίνει η τροφή, εκεί στο λαιμουδάκι σου, που εκπέμπεται ο λόγος, η φωνούλα σου που πια έχει βραχνιάσει…

Αν είχε στόμα θα έλεγε “Όταν έπρεπε να μιλήσεις, να εκφραστείς, δε μίλησες! Το κατάπιες το κρίμα και το έδωσες αλλού!”.

Κάν’ το τώρα μάθημα και φέρε στο λαιμό σου τη γλύκα, την ελευθερία, τη ροή.