48, 84, 1.68 αριθμοί που με καθορίζουν… Ενδεικτικά, γιατί με καθορίζουν κι άλλοι, αλλά θα σταθώ σε βασικά μεγέθη, ηλικία, βάρος, ύψος. Κάλλιστα θα μπορούσα να προσθέσω περιφέρεια (Αττικής τουλάχιστον), στήθος, μέση (δαχτυλίδι σαν αυτό της λεωφόρου Κηφισίας). Έλα να μου πεις για τα παραπανίσια μου κιλάκια και κάτσε να σου πω κι εγώ. Έλα να μου πεις και για την ηλικία και θα σου πω κι εγώ. Ναι, 48 χρονάκια κι όλα δικά μου. 84 ολοστρόγγυλα κιλά κι όλα δικά μου. Αδιαπραγμάτευτο 1.68 μπόι, αυτό είναι όσο κι αν με τράβαγε η μάνα μου για να ψηλώσω τα βράδια. 

Σε βλέπω να αναρωτιέσαι “πού το πας, ρε Paulson;”. Θα σου πω πού το πάω. Το πάω στην υπεροχότητα που δεν βλέπουμε, την ώρα που διαβάζουμε άρθρα του τύπου “πώς να φαίνεσαι νεότερη μετά τα 40, 50, 80,120” φτου και βγαίνω! “5 τρόποι να φορέσετε το τζιν σας για να καλύψετε την κοιλιά σας, την περιφέρειά σας, τους μηρούς σας”, γενικώς να καλύψετε την φυσική σας υπόσταση. “Πώς να βάλετε τις γόβες σας για να φαίνεστε ψηλότερη” εδώ γελάει ο γερο-Paulson, που ως πρώην τσαγκάρης λέει “δεν ψηλώνετε, απλά είστε κοντές με τακούνια…”.

Θες να σου πω κάτι που το λένε όλοι οι επιστήμονες (εντάξει, όχι όλοι, αυτοί που με συμφέρουν μάλλον όμως το λένε), αν δεν αγαπήσεις αυτό που είσαι γλυκιά μου, όπως και να είσαι, δεν πα’ να βάλεις κεραμιδοπορτοκαλοκόκκινο πουκάμισο για να τραβήξεις την προσοχή από την κοιλίτσα που κάλυψε το ψηλόμεσο τζιν και σε έκαναν λεπτότερη, αλλά ενδεχομένως πιο κουτσή, οι εικοσάποντες γόβες που δίνουν ύψος (έτσι είναι αν έτσι νομίζετε) και μετατέθηκε η προσοχή στο πλούσιο ντεκολτέ που τεχνηέντως μίκρυνε με το minimizer bra ή έφτασε στα ουράνια με το balcony bra με μπανέλες, υποστυλώσεις και δεν συμμαζεύεται, μάταιος κόπος! Ούτε θα μικρύνεις, ούτε θα ψηλώσεις, ούτε θα αδυνατίσεις. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια και κανείς δεν τη λέει, γιατί από την πολυσυζητημένη γυναικεία ματαιοδοξία κρέμονται εκατομμύρια. 

Άκουσέ με προσεκτικά. Ο εχθρός του καλού είναι η επιθυμία για το καλύτερο και αυτό είναι απολύτως θεμιτό. Σε καμία περίπτωση δεν σε πάω στο άλλο άκρο της απόλυτης αδιαφορίας για την εικόνα σου. Όμως αυτό που θέλω να σου πω και τα λέω για να τα ακούω κι εγώ, είναι πως μπορείς να είσαι ό,τι μπορείς και θες να υποστηρίξεις. Αγκάλιασε πρώτα την ζωή σου όπως διαμορφώθηκε και εξελίσσεται στον χρόνο. Είσαι η ζωή σου! Αγκάλιασε το σώμα σου όπως διαμορφώθηκε μέσα στον χρόνο. Η κοιλίτσα σου μπορεί να έχει φιλοξενήσει τα παιδιά σου, τις εγκυμοσύνες σου, τις προσπάθειες να βρεις καταφύγιο στο φαγητό για να νικήσεις τη θλίψη σου. Ναι, δεν τρέχαμε όλες σε διαιτολόγους και γυμναστήρια την επομένη της γέννας, είμαστε κι εμείς οι αμελείς… Καλά κάναμε!

Αγκάλιασε τις ρυτίδες και το πόδι της χήνας στο πρόσωπό σου, γιατί θα σου θυμίζουν τα πιο μεγάλα χαμόγελα και τα πιο καυτά δάκρυα κι αυτά διαμόρφωσαν με τον τρόπο τους, σε δεδομένη στιγμή, τον υπέροχο ψυχισμό σου. Δεν πειράζει αν θες να αφήσεις το μαλλί σου να γκριζάρει, αν θες να το κάνεις κότσο ή να το κόψεις κοντό ή και να το ξυρίσεις ακόμα (ναι κι αυτό το έκανα όταν το ένιωσα) κι ας είναι της μόδας οι κόκκινες μπούκλες μέχρι τη μέση. Βγες από το καλούπι και νιώσε ελεύθερη. Αν σε κάνει να νιώθεις καλά το να μη βαφτείς, να μη βάλεις σούπερ φωτεινά χρώματα ή total black, αν σε κάνει να νιώθεις καλά το να μην ακολουθείς τις οδηγίες για να μικραίνεις, να στενεύεις, να φαρδαίνεις, να ψηλώνεις, να κονταίνεις, τότε μη τις ακολουθείς κι όλα καλά!