[Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη]

Με τον όρο “μικροί άνθρωποι” μπορούν να χαρακτηριστούν πολλοί, τόσο με αρνητική σημασία, όσο και με θετική. Επειδή η ζωή μας όμως βομβαρδίζεται συνεχώς με αρνητισμό, θα επιλέξω να ρίξω φως σε εκείνους τους μικρούς μεν ανθρώπους, που διαθέτουν όμως μια μεγάλη καρδιά και τολμούν να πουν μεγάλα λόγια! Για πολλούς, μικροί άνθρωποι θεωρούνται οι αγράμματοι, εκείνοι που δεν έχουν ταξιδέψει, εκείνοι που δεν ξέρουν τον κόσμο, εκείνοι που δεν έχουν εμπειρίες, δεν έχουν δόξα, πλούτη, αναγνώριση κοινωνική και ακολούθους. Τα λόγια τους όμως, είναι «μεγάλα» γιατί πηγάζουν από την ψυχή τους, την αγνότητά τους, την καθαρότητα που κρύβουν μέσα τους, την ανθρωπιά και το αληθινό τους βλέμμα που καθρεφτίζει την αλήθεια.

Τα «μεγάλα» λόγια με τη θετική χροιά… Είναι εκείνα που σαν βάλσαμο στάζουν μέσα μας! Είναι εκείνα που φανερώνουν αγάπη! Είναι εκείνα που περικλείουν καλοσύνη! Είναι εκείνα που χαρίζονται αβίαστα! Είναι εκείνα που προσφέρονται απλόχερα! Αυτά τα μεγάλα λόγια, πολλές φορές πηγάζουν από μικρούς, ταπεινούς ανθρώπους, που ζυμώθηκαν με τη ζωή, τις δυσκολίες και τα βάσανά της, που ψήθηκαν στη φτώχεια και την κόπωση, μα απόδωσαν με ταπεινοφροσύνη και ελπίδα για το αύριο. Αυτοί οι μικροί άνθρωποι που ζουν για το τώρα, που πασχίζουν στο σήμερα, που δεν έχουν μεγαλεπήβολα σχέδια, είναι αυτοί που ξέρουν να συμβουλεύουν, να αγκαλιάζουν, να παρηγορούν, να κοιτάζουν τρυφερά, να σκουπίζουν απαλά τα δάκρυα, να ακούν και να σκύβουν πάνω από τα προβλήματα των άλλων.

Μπορεί κάποιοι να είναι αγράμματοι, μα γεμάτοι παιδεία και καλοσύνη, τόση που ξεχειλίζει από μέσα τους. Εκπέμπουν φως, είναι καθάριοι και ευτυχισμένοι με τα όσα έχουν κερδίσει. Είναι άξιοι παραδειγματισμού! Είναι μικροί, μα τόσο μεγάλοι, με λόγια που γράφουν ανεξίτηλα μέσα μας! Αυτούς τους μικρούς ανθρώπους έχουμε ανάγκη. Αυτούς πρέπει να διατηρήσουμε στη ζωή μας, να τους αγκαλιάσουμε με σεβασμό και να τους δώσουμε χώρο να μας διδάξουν από τις πράξεις τους, να μας φωτίσουν με τη λάμψη τους και να μας μάθουν τα μυστικά της όμορφης και ευτυχισμένης ζωής τους.

Γιατί τελικά, οι «μικροί» μπορούν να δώσουν λύσεις και να φανούν μεγάλοι, χωρίς φαμφάρες, δεκανίκια και λόγια κάλπικα.