Αυτά που έλεγες με στόμφο ότι δεν θα συμβούν ποτέ, είναι τελικά εκείνα που λούζεσαι ολοκληρωτικά. Ότι δεν ήθελες να πάθεις για να μάθεις, σε διεκδικεί αλύπητα.

Καταριέσαι την μέρα σου, κάθεσαι απραγής, βλέποντας τα προβλήματα να ορθώνονται χωρίς σταματημό. Σιγά να μη χαλάσεις πολύτιμη φαιά ουσία για να βρείς λύση για τα θέματά σου! Άλλωστε θέλει κόπο, προσπάθεια, πόνο και αμέριστη επιμονή.

Επιλέγεις να κάνεις σαν να μη συνέβη τίποτα, πού θα πάει, θα συνηθίσεις, θα περάσει και αυτό… Πείθεις τον εαυτό σου ότι όλα είναι καλά, βάζεις το πιο λαμπερό σου χαμόγελο, στολίζεσαι με τα πλουμιστά τα ρούχα και πλασάρεις την ελπίδα σου σαν πολύχρωμο παγώνι. Τις νύχτες όμως βολεμένη στο απαλό σου μαξιλάρι, έρχονται όλα εκείνα τα “θέλω” και τα “γιατί” και τσιγκλάνε την προσοχή σου.

Γυμνή από προστασία δεν ξέρεις πού να κρυφτείς. Οι σκέψεις σαν πυγολαμπίδες μες τη νύχτα, σου στροβιλίζουν το μυαλό. Όσο προσπαθείς να τις αποφύγεις, τόσο έρχονται στο κρυφό φως σου και βουίζουν στη σιγαλιά. Μερικές φορές είναι μάταιο να αντιστέκεσαι, απλά δυσκολεύει την κατάσταση. Ίσως είναι προτιμότερο να παραδοθείς στην ροή…

Τα πάντα ρει! Τίποτα δε συνηθίζεται, νομίζεις ότι συνηθίζεται. Μέχρι που θα έρθει η ώρα που θα σε διεκδικεί. Σου δίνει αμέτρητες ευκαιρίες να δεις, αλλά…

Τίποτα δεν θα περάσει αν δεν το αντιμετωπίσεις κατάματα. Θα σε διεκδικεί σιγά σιγά, άλλοτε βίαια και φανερά και άλλοτε ήρεμα και ύπουλα. Θα κάνεις πως δεν ακούς, θα κάνεις πως δεν βλέπεις, πως αποκλείεται να συμβαίνει σε εσένα αυτό, πως δεν το αξίζεις όλο αυτό, πως όλοι οι άλλοι θα καταλάβουν την αξία σου, πως θα πράξουν όπως θα έπραττες εσύ για αυτούς, πως όλα θα αλλάξουν εν μια ριπή. Φρούδες ελπίδες! Τίποτα δεν αλλάζει από μόνο του χωρίς σκληρή συνειδητοποίηση και πόνο.

Τίποτα δεν συνηθίζεται… θα σε τρώει αργά και βασανιστικά μέχρι να σε κατασπαράξει. Δες τη μορφή του, μίλα του, εντόπισε το πρόβλημα και βρες τη λύση. Άλλαξε την οπτική του μυαλού σου, δες την ουσία και τις καταστάσεις από ψηλά σαν παρατηρητής. Και αν παρόλα αυτά δεν μπορεί κάποιος να σε βοηθήσει και να σε συμβουλεύσει και αν πάλι δεν μπορείς να βρεις την έξοδο κινδύνου, απλά είναι τα πράγματα. Τίποτα δε συνηθίζεται! ΟΤΙ ΔΕ ΛΥΝΕΤΑΙ, ΚΟΒΕΤΑΙ!

Από Stella