Η αγάπη πάντοτε βρίσκει έναν δρόμο να επικοινωνήσει, ακόμα και με τους πιο ανορθόδοξους τρόπους. Αντιστέκεται σθεναρά στη λογική, η οποία αντιμετωπίζει κάθε γεγονός με στυγνό τρόπο, αποχρωματισμένη από την αισιοδοξία και την ελπίδα της αλλαγής που φέρει η εμπιστοσύνη στη θεία παντοδυναμία που κινεί τα νήματα και την αγάπη που μαλακώνει καρδιές.

Πάρε τη τηλέφωνο, αφού είναι η ζωή σου. Αφού όπου και να πας, όπου και να βρεθείς, σε κάθε καινούργιο κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής σου εκείνη κρατάει ξανά την πένα. Δεν έχεις να χάσεις τίποτα. Τα συναισθήματα που εκφράζονται, είναι πάντοτε καλύτερα από εκείνα που θάβονται φοβούμενα μία απόρριψη που δεν έχει βιωθεί, μία συνέπεια που δεν έχει υλοποιηθεί.

Το να μιλάμε για τα συναισθήματά μας, είναι μία συμπεριφορά που μας βοηθάει να τα εκτιμήσουμε και εμείς οι ίδιοι περισσότερο. Δεν τα κλείνουμε σε κάποιο σκοτεινό δωμάτιο της ψυχής, δεν τα απωθούμε λες και είναι κακά, ντροπιαστικά, ελάσσονα. Αντιθέτως, τα ανεγείρουμε από τα πιο απομονωμένα μέρη της ψυχής, μας πριν αυτά γεμίσουν αράχνες, τραυματικά απωθημένα, τα φέρνουμε στο φως.

Πες της ότι την αγαπάς. Και αν το είπες, πες το ξανά. Και αν το είπες διακόσιες φορές, τώρα πες το διακόσιες πενήντα. Και αν οι διακόσιες πενήντα δε φτάσουν, πες το τριακόσιες. Όταν μιλάμε για τα συναισθήματά μας, τα θεωρούμε σημαντικά. Και αυτή η δύναμη της ελπίδας κάνει το χέρι να πιάνει τελικά το τηλέφωνο και να πατάει τα πλήκτρα που σχηματίζουν τον αριθμό της.