Είπα κι εγώ να κάνω την επανάστασή μου πρώην “αγάπη” μου. Και φούντωσα και κόρωσα κι όπως αναμενόταν, έγινε χαμός! Έτρεξες, δάκρυσες, ικέτεψες για να ξαναγυρίσω… Το ποτάμι όμως δεν γυρίζει πίσω κι εγώ δεν είμαι σολωμός να πάω ενάντια στο ρεύμα. Παρατήρησα επί τη ευκαιρία, όλο το μεγαλείο του εγωισμού σου και το απόγειο της χειριστικότητάς σου.
Το τερμάτισες όμως φίλε μου. Αποδόμησες τις έννοιες έρωτας κι αγάπη μες σε μια νύχτα, σ’ έναν καβγά. Τι πολύτιμο μάθημα ήταν αυτό! Σ’ ευχαριστώ. Με βοήθησες να βρω επιτέλους το κομμάτι που ‘λειπε για να δικαιολογήσεις το “θέλω” σου. Η κτητικότητα, η εμμονή, ένα τίποτε δηλαδή. Λυπάμαι που δεν έκανα νωρίτερα το βήμα…
Στέλλα Σωτήρκου