Κατηγορία: – Χρήστος Παναγιωτόπουλος –

Ένιωσα ένα ζεστό χάδι στην πλάτη μου… Προς στιγμή χάρηκα, μέσα στο μπέρδεμα του ύπνου νόμιζα πως ήσουν εσύ. Άπλωσα το χέρι μου να αγγίξω τα μαλλιά σου, μα το χέρι μου σταμάτησε στο άδειο μαξιλάρι. Άνοιξα τα μάτια και είδα τις ηλιαχτίδες του ήλιου να ακουμπάνε το ψυχρό κορμί μου. Ξύπνησα κάπως… Η σκέψη…

Μετά από καιρό σε χειμερία νάρκη καρδιά μου ξαναχτύπησες… Νιώθω τους παλμούς σου να τραντάζουν το κορμί μου, ακούω την ηχώ σου που αντανακλάται στην ψυχή μου. Πόσος καιρός πέρασε και ξαναγύρισες να γίνεις γιορτή μέσα στα έρημα στήθη μου. Ερωτεύτηκα, αγάπησα ξανά, αγάπησα την ανατολή που μου έδωσε το πιο ζεστό στολίδι της να…

Ο καιρός αρχίζει να κρυώνει απότομα, η νύχτα σκεπάζει από νωρίς τα ρολόγια. Άλλοι μετράνε τις μέρες αντίστροφα για τα Χριστούγεννα και εγώ ψάχνω στις μέρες ονόματα, ακροβατώντας σε γκρίζα φεγγάρια. Αγάπες ήρθαν και πέρασαν μέσα στου χρόνου το χάδι, γίναν ανάμνηση θολή οι στιγμές, όπως τα κύματα ανακατεύουν την άμμο.Πόσα “σ’ αγαπώ” ξεθώριασαν κάτω…

Ο χρόνος λένε πως γιατρεύει τις πληγές των ανθρώπων, κυλάει σαν νερό και σβήνει τις φωτιές από τις καρδιές που ερωτεύτηκαν, απ’ τις καρδιές που γέμισαν από αγάπη, εμπιστοσύνη, όνειρα και στη συνέχεια πυρπολήθηκαν από ένα πενιχρό “αντίο”. Λένε πως η ζωή συνεχίζεται, πως μετά την δύση έρχεται η ανατολή και καλύπτει με φως όλα…

Εδώ και καιρό σε παρακολουθώ και ας μας χωρίζουν θάλασσες και βουνά. Δεν έχουμε γνωριστεί ποτέ, όμως σε ξέρω καλύτερα απ’ τον καθένα. Ξέρω πώς νιώθεις, τι σκέφτεσαι, τι ονειρεύεσαι, τι χρειάζεσαι, ξέρω επίσης πως αυτά που σου λέω τώρα σου φαίνονται περίεργα, ίσως αστεία, μα η ζωή η ίδια είναι περίεργη και αστεία! Ξέρω…

Μέσα στο χρόνο δολερές οι καρδιές, δυσχερείς οι στιγμές, μου πούλησαν ακριβές μοναξιές. Μια ευχή είχα αφήσει στο “χθες”, σε υπόγειες στοές, για να δώσει φωνή στις σιωπές. Στίχοι γραμμένοι για εσένα μοναδική μου. Βρήκες τις ευχές εσύ και από εκείνη την στιγμή, άλλαξε σχήμα η γη. Όλα άλλαξαν, μύρισαν στιγμές καυτές. Στιγμές αλλοτινές, με…

Ήρθες το βράδυ μες στην σκέψη μου ξανά, να απλώσεις την φωτιά σου, να κάψεις απομεινάρια της καρδιάς που έχουν το όνομά σου. Βαρύ φορτίο ο χωρισμός μας, που κουβαλάω εδώ και ένα χρόνο και για τους δύο. Κάποτε ήμασταν δύο ψυχές ένα σώμα. Ζεσταινόμασταν από την ίδια καρδιά, αυτήν που μοιραζόμασταν παρέα. Συναισθήματα κοινά…

Ένας καθρέφτης είμαι για σένα στη ζωή σου, που λόγια δολερά πετάς και δεν σε βγάζει ψεύτη. Ένα κομμάτι γυαλί που καθρεφτίζει μονίμως τα “εγώ” σου. Αυτός ο καθρέφτης έγινε χίλια κομμάτια για να καλύψει την μίζερη προσωπικότητά σου, τον αβυσσαλέο εγωισμό σου, αλλά βλέπεις δεν ήταν αρκετό. Ποτέ, τίποτα δεν είναι αρκετό για σένα,…

Βλέπω ανθρώπους που κουβαλάνε μαζί τους σημάδια μιας παλιάς αγάπης που είχαν στο χθες, πενθούν μια αγάπη που πέρασε, αλλά δεν άγγιξε ο χρόνος. Βλέπω ανθρώπους που βρίσκονται σε σχέσεις που καθημερινά δοκιμάζουν τις αντοχές τους και στερεύει μέσα τους το πηγάδι της ευτυχίας τους, που κάποτε ήταν γεμάτο. Περπατάνε πάνω σε αναμμένα κάρβουνα και…

Αγάπη είναι μέσα σε δύο χέρια να παίρνουν χρώμα όλα τα καλοκαίρια, χρώμα να παίρνουν τα όνειρά σου. Είναι ο τρόπος που χτυπάει η καρδιά σου. Αγάπη είναι είναι το “Α” και το “Ω” μαζί να γίνονται ένα. Στους τοίχους της καρδιάς μου να ζωγραφίζεις τα πιο μεγάλα “σ’ αγαπώ” όλου του κόσμου. Αγάπη είναι…

Άλλο ένα βράδυ που φυλάκισα το χθες και έχω χάσει επαφή με τον εαυτό μου. Άλλο ένα βράδυ η λογική να με δικάζει, που δεν αφήνω τις στιγμές να γίνουν “χθες” και που αργεί κάθε φορά να ξημερώσει. Βγήκα να πιω δύο ποτά να ξεχαστώ και τα ποτά γίναν εικόνες στο μυαλό μου, παλιές πληγές…

Ρουτίνα… μια μάστιγα που επηρεάζει τα πάντα και τους πάντες, ελεύθερους, ζευγάρια και οικογένειες. Η ρουτίνα της καθημερινότητας είναι πολύ ύπουλη, σε υπνωτίζει και δεν το παίρνεις χαμπάρι, μέχρι και ψυχολογικά μπορεί να σου φέρει. Πάντα πίστευα και θα πιστεύω ότι η αγάπη όλα τα νικά, αλλά μην ξεχνάμε ότι η αγάπη είναι ένα συναίσθημα…

Ένας μεγάλος λαβύρινθος έγινε η ζωή μας και εμείς ξυπνήσαμε και βρεθήκαμε αντικριστά στις δύο εισόδους του. Δεν ξέρω γιατί βρεθήκαμε αντικριστά και όχι μαζί στην ίδια πλευρά, ίσως είναι μια δοκιμασία που πρέπει να περάσουμε. Σου φωνάζω, μα δεν με ακούς, μου φωνάζεις, μα δεν σε ακούω. Όσο προχωράμε μέσα στον λαβύρινθο, τόσο χανόμαστε.…

Τι μέρα να είναι σήμερα άραγε; Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη; Τι ουσία έχει! Άλλη μια μέρα χωρίς εσένα, άλλη μια μέρα χωρίς το χαμόγελό σου, χωρίς την γλυκιά φωνή σου… Όσες φωτογραφίες κι αν έχω σβήσει, όσα “σ’ αγαπώ” κι αν έχω διαγράψει, τα φώτα της καρδιάς μου έσβησαν ένα βράδυ του Σαββάτου, που μια λέξη…

Είναι η καρδιά σου για μένα, καράβια σπασμένα που χρόνια σαπίζουν στο ψέμα. Τα “σ’ αγαπώ” σου κομμάτια σπασμένα κατάρτια, βουλιάζουν κι αυτά μες το ψέμα. Τα όνειρά σου μια δίνη που μέσα με κλείνει και δεν με αφήνει να πάρω αέρα. Τα χείλη σου άδεια, μαύρα σημάδια σε ρούχα λευκά πεταμένα. Είναι η ζωή…

Δεν φανταζόμουν ποτέ πόσο πόνο μπορεί να αντέξει μια καρδιά, δεν φανταζόμουν ποτέ πως κάποια “σ’ αγαπώ” είναι τόσο ελαφριά που τα παρασέρνει ο άνεμος στα λασπόνερα της ψυχής σου, που κάποτε, αυτά τα λασπόνερα ήταν κήποι ανθισμένοι. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα σε σκέφτομαι και αντί να χαμογελάω και να ανυπομονώ να σε δω,…

Αγάπη μου, στα δύσκολα φαίνονται τα “σ’ αγαπώ” και τα δικά μου ήταν ατόφιο χρυσάφι, τα δικά σου ξεθώριασαν και έχασαν την λάμψη τους. Δεν μπορώ να πω, πούλησες πολύ ωραία τον εαυτό σου, πραγματικά έλαμπες σαν χρυσός. Σαν! Κάτι που δεν προσπάθησα να κάνω εγώ. Εγώ αγάπη μου δεν προσπάθησα να σου πουλήσω καράτια,…

Πολλοί λένε να μην τα δίνεις όλα σε μια σχέση, να κρατάς πισινές και αυτό γιατί μπροστά σε αυτόν που αγαπάς, στέκεσαι άοπλος κι εκεί ακριβώς ίσως βρίσκεται η καταστροφή σου. Ίσως έχουν δίκιο, ίσως και όχι! Το σίγουρο είναι ότι ο καθένας πράττει όπως νιώθει και καλά κάνει, μα αλήθεια, τι σχέση θα ήταν…

Υπάρχουν άντρες, που το μόνο που θέλουν κυρία μου, είναι το κορμί σου. Σε είδαν, τους τρέλανες και θέλουν να σε “αποκτήσουν” ή έχουν καιρό να πάνε με γυναίκα, βρίσκουν μια στα γούστα τους και σου λένε “Tι θες κοπέλα μου; Σχέση; Εγώ!”. Κάνουν μαζί σου μια σχέση, φοράνε όσες μάσκες χρειαστεί (υπομονή έχουν) και…