Κατηγορία: – Μαρία-Χριστίνα Δουλάμη –

Πόσες φορές σου έχει τύχει; Να παρασυρθείς τόσο από τον ενθουσιασμό μιας καλής πρώτης εντύπωσης, που να πιστεύεις ακράδαντα πως οι άνθρωποι που γνωρίζεις είναι τόσο όμορφοι όσο η αρχική τους χειραψία; Πόσο γρήγορα αντιστρέφεται αυτή η πεποίθηση;Και πόσο πονάει μια ανεκπλήρωτη προσδοκία; Αλήθεια, πόσο θόρυβο κάνει ένας άνθρωπος όταν πέφτει από το βάθρο που…

Οτιδήποτε καινούργιο αρχίζει, έχει την αίσθηση του ωραίου, ακριβώς γιατί το νέο πάντα φέρνει έναν ενθουσιασμό και μια αισιοδοξία. Σε γεμίζει χαρά, γιατί παρόλο που δεν ξέρεις τι σε περιμένει, για κάποιο λόγο σε κυριεύει η θετικότητα του ‘όλα θα πάνε καλά’ και του ‘αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά και καλύτερα’. Θέλουμε πολύ να…

Είναι τρία γράμματα που συχνά θέλουν τόλμη να ειπωθούν. Το “όχι” σε κάποιους βγαίνει εύκολα, χωρίς κανένα δισταγμό ή τύψεις. Σε άλλους, δύσκολα αρθρώνεται. Γιατί ένα “όχι” εμπεριέχει όλες τις ευκαιρίες που ενδεχομένως δραπετεύουν μαζί με το ξεστόμισμα της άρνησης αυτής. Προκαλεί μετέπειτα αναρωτήσεις με πολλά “αν”. Και πολλές φορές συνοδεύεται από ενοχές – για…

Οι Γάλλοι το λένε «το πνεύμα της σκάλας» (l’esprit du escalier). Σημαίνει “η καθυστερημένη αντίδραση”. Είναι όλα αυτά που σε κατακλύζουν σαν χείμαρρος αφού έχει επέλθει ένα συμβάν. Γιατί όταν ήσουν μέσα σε εκείνη τη στιγμή, για κάποιο λόγο είχες παγώσει – ίσως λόγω συναισθηματικής φόρτισης το μυαλό να μην μπορούσε να ξεθολώσει για να …

Περίμενα πολύ. Ανέμενα πολλά. Μα όταν (δεν) ήρθαν, απογοητεύτηκα εξίσου πολύ. Έχουν δίκιο τελικά που μας λένε να μην έχουμε προσδοκίες. Όσο λιγότερα περιμένεις, τόσο περισσότερο εκτιμάς αυτά που έρχονται.Περίμενα όμως. Περίμενα εσένα. Γιατί ήθελα να μου αποδείξεις για μια φορά, πως ήσουν αυτός που φανταζόμουν. Πως θα δρούσες όπως θα έκανα κι εγώ. Μα…

«Πάρε αυτό και παρατήρησέ το».Της έδωσε ένα πιάτο γεμάτο πολύχρωμα σχέδια. Φαινόταν να ήταν μοναδικά σχεδιασμένο και όταν το σύγκρινε με τα άλλα της ίδιας σειράς, μπορούσε να διακρίνει κάποια μικρή διαφορά μεταξύ τους.«Είναι μάλλον ζωγραφισμένο στο χέρι», είπε.«Τι άλλο;»«Έχει λεπτομέρεια. Πρέπει να κοιτάξεις προσεκτικά για να τα δεις όλες τις μικροδουλειές, μα υπάρχουν παντού.…

Να ήταν όλες οι μέρες μας τόσο νωχελικές και ήρεμες όσο νιώθουμε ένα απομεσήμερο του Αυγούστου ξαπλωμένοι στην βεράντα σε ένα σπίτι στο νησί μετά το μπάνιο.Να ήταν όλα τόσο χαλαρά όσο όταν είμαστε διακοπές κάπου μακριά και δεν ξέρουμε ούτε τι μέρα, ούτε τι ώρα είναι και δε μας νοιάζει κιόλας.Να ήταν όλοι τόσο…

Είναι δύναμη το να μπορείς να περνάς χρόνο μόνος τελικά. Γιατί στους χαώδεις ρυθμούς της σύγχρονης εποχής, το να έχουμε λίγο χρόνο για τον εαυτό μας αποτελεί πολυτέλεια. Το να επιδιώκουμε να μένουμε μόνοι θεωρείται έως και παράλογο.Μερικές φορές όμως είναι αναγκαίο να μένουμε μόνοι. Χρειαζόμαστε χρόνο για εμάς. Για να ανασυγκροτηθούμε, να βάλουμε σε…

Λένε πως η πρώτη εντύπωση είναι και η δυνατότερη, γιατί είναι αυτή που άθελά σου θυμάσαι “για πάντα” – όσο πολύ ή λίγο κι αν διαρκεί αυτό. Όταν εμφανίστηκες εσύ, νόμιζα πως θα ήσουν σαν όλους τους άλλους – σαν αυτό που τόσο συχνά έβλεπα τελοσπάντων: πολλά λόγια και λίγη ουσία. Μα σύντομα με διέψευσες.…

Σίγουρα το έχεις νιώσει. Να αναβλύζει στα μάτια όταν συγκινείσαι. Να σε βαραίνει στην οργή. Να ξεσπάς σε λυγμούς όταν απλά δεν αντέχεις άλλο. Το κλάμα είναι μερικές φορές η λύτρωσή μας από τη συναισθηματική ένταση που κουβαλάμε. Είναι η αντίδραση του σώματός μας για να μας ηρεμήσει και να μας επαναφέρει τις ισορροπίες. Με…

Ήθελα να πάω στο αγαπημένο μου μέρος, σε αυτό που πηγαίναμε μαζί. Μα δεν μπόρεσα, γιατί μπορεί να ήσουν εσύ εκεί.Ήθελα να περπατήσω στα σοκάκια που αγάπησα εξαιτίας σου. Μα δεν πήγα, γιατί φοβήθηκα μη σε δω.Ήθελα να περάσω από το καφέ μας. Μα δεν το έκανα γιατί δεν ήθελα να σε συναντήσω τυχαία.Ήθελα να…

Η αφιλτράριστη αλήθεια είναι αυτή: πως έχουμε συνηθίσει τόσο να μη μας φέρονται καλά και να παλεύουμε μονομερώς για κάτι που επιθυμούμε, που το θεωρούμε “κανονικότητα”. Έχουμε πληγωθεί τόσο, που ό,τι καλό μας συμβεί μας φαίνεται περίεργο και το αντιμετωπίζουμε με καχυποψία. Οι πληγές και τα τραύματα μάς μας θολώνουν την όραση ακόμα και στους…

Να βλέπεις τις πράξεις και να μην ακούς τα λόγια. Την ξέρουμε καλά αυτή την παρότρυνση. Και είναι αλήθεια. Γιατί τα λόγια τα πολλά και τα μεγάλα, πολλοί ξέρουν να τα λένε. Πολλοί λίγοι τα εννοούν πραγματικά όμως και ακόμη λιγότεροι τα υλοποιούν. Εκεί φαίνεται η διαφορά. Στο να κάνεις αυτά που λες. Αλλά η…

Μερικές φορές είναι καλύτερα να μην γνωρίζεις. Επειδή συχνά είσαι πιο ήρεμος ζώντας με την έννοια της πραγματικότητας που έχεις διατυπώσει στο μυαλό σου, παρά την αλήθεια. Μερικές φορές, καλύτερα απλά να μην ξέρεις. Επειδή όταν μάθεις, αλλάζουν όλα. Είναι μερικά πράγματα που σε επηρεάζουν όσο κι αν δεν το παραδέχεσαι. Σου στοιχειώνουν τα όνειρα…

Σε άλλες αγκαλιές προσπαθώ να ξεθωριάσω την μορφή σου. Μα σε ξένα φιλιά γεύομαι μόνο τα δικά σου. Στης μνήμης τα καμώματα προσπαθώ να αντισταθώ. Μα πάντα επανέρχεσαι στα όνειρά μου, στους εφιάλτες μου που με κρατούν ξάγρυπνη τα βράδια. Με όλα αυτά τα αναπάντητα “γιατί”, τα “τι κι αν” και όλες τις υποθέσεις που…

Τι σε κάνει να ερωτεύεσαι έναν άνθρωπο; Η έλξη που νιώθεις στα όμορφα χαρακτηριστικά του; Το χιούμορ και η διάθεσή του; Το ενδιαφέρον και η προσοχή που σου δείχνει; Αυτή η ανεξήγητη χημεία που σε τραβάει κοντά του; Τα κοινά σας ενδιαφέροντα; Το πώς σε κάνει να νιώθεις κοντά του; Είναι τόσα αυτά που μπορούν…

Το έχουμε εύκολα να δικαιολογούμαστε όταν ξεχνάμε κάτι. Να λέμε ότι απλά μας διέφυγε. Ότι δεν το θυμόμαστε. Μα πόσο εύκολο είναι πραγματικά να διαγράφεις αναμνήσεις; Πόσο δύσκολα ή εύκολα ξεχνάμε ανθρώπους με τους οποίους ζήσαμε κάτι έντονα μαζί; Πόσο εύκολα τους διαγράφουμε από τη ζωή μας σαν να μην υπήρχαν ποτέ; Πόσο εύκολα ξεχνάμε…

«Όλα θα φτιάξουν. Όλα θα πάνε καλά. Όλα θα γίνουν»… Πόσες φορές τ’ ακούμε αυτά και θέλουμε τόσο πολύ να τα πιστέψουμε! Η ζωή μόνο με αισιοδοξία παλεύεται λένε, αλλά γίνεται όλο και δυσκολότερο να την διατηρήσουμε πλέον. Αφηνόμαστε στα αισθήματά μας, στους συναισθηματισμούς μας, στο «τα δίνω όλα και με το παραπάνω» και στο…

Είναι πολλά που ήθελα να σου πω… Τόσα που συσσωρεύονται μέσα μου σαν χιονοστιβάδα σε βουνό.Ήθελα να σου πω για τα όνειρα που έκανα μαζί σου. Για τους σχεδιασμούς του σπιτιού, τη διακόσμηση, τα νέα δωμάτια. Για τα ρούχα που είχα πάρει για την εκδήλωση που θα πηγαίναμε μαζί. Για την εκδρομή που θα μας…

Είναι αλήθεια πως αυτό που έχεις δίπλα σου, συχνά το θεωρείς δεδομένο, τόσο που δεν του δίνεις πλέον την αρμόζουσα σημασία ή εκτίμηση. Σβήνει σιγά σιγά ο αρχικός ενθουσιασμός του καινούργιου, όπως όταν πρωτοαποκτάς κάτι που επιθυμείς τρελά. Γιατί όσο το βλέπεις να ‘ναι εκεί, να παραμένει ό,τι κι αν κάνεις, όπως και να συμπεριφέρεσαι…