-
Μην παραπονιέσαι για το τι ζεις, όταν η απραγία σου σ’ αφήνει εκεί!
Διαβάστε περισσότερα: Μην παραπονιέσαι για το τι ζεις, όταν η απραγία σου σ’ αφήνει εκεί!Λένε πως η ζωή είναι ωραία, όμως γιατί είμαστε συνεχώς δυστυχισμένοι αν είναι τόσο ωραία; Μήπως απλά μόνοι μας επιλέγουμε να βρισκόμαστε και να παραμένουμε σε αυτή την κατάσταση, επειδή είναι πιο εύκολο; Η αλήθεια είναι πως το να ζει κάποιος θέλει πολλή προσπάθεια, πόσο μάλλον το να είναι ευτυχισμένος. Η ζωή έχει την ιδιαιτερότητα…
-
Όταν καταφέρουμε να κάνουμε τον φόβο δύναμη, τότε και μόνο τότε θα έχουμε νικήσει στην ζωή
Διαβάστε περισσότερα: Όταν καταφέρουμε να κάνουμε τον φόβο δύναμη, τότε και μόνο τότε θα έχουμε νικήσει στην ζωήΑλήθεια, τι είναι αυτό που μας κρατάει πάντα πίσω; Τι είναι αυτό που μας παγώνει κάθε φορά που σκεφτόμαστε να πάμε αντίθετα στα ήσυχα νερά που ζούμε; Είναι η έμφυτη ανάγκη να νιώθουμε ασφάλεια; Και αν όντως ισχύει αυτό, από πού πηγάζει; Μήπως αυτό που μας εμποδίζει να ζούμε, είναι ο φόβος τελικά; Έχουμε περάσει…
-
Βουτιά στο χτες
Διαβάστε περισσότερα: Βουτιά στο χτεςΉταν από εκείνα τα βράδια τα μελαγχολικά, που η τηλεόραση δεν είχε τίποτα και ήμουν αγκαλιά με ένα μπουκάλι κρασί και μια κουβέρτα στον καναπέ. Χάζευα στο κινητό όταν αποφάσισα να δω παλιές φωτογραφίες. Και κάπου εκεί νοσταλγώντας τις αναμνήσεις που βίωνα ξανά, έπεσα πάνω σε μία δική μας. Για λίγο πάγωσε το αίμα μου,…
-
Και να θυμάσαι πως στην ζωή μας έρχονται αυτά που εμείς θεωρούμε ότι μας αξίζουν…
Διαβάστε περισσότερα: Και να θυμάσαι πως στην ζωή μας έρχονται αυτά που εμείς θεωρούμε ότι μας αξίζουν…Λένε πως όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί για να στο φέρει. Τι συμβαίνει όμως όταν δεν στο φέρνει; Μήπως δεν το ήθελες αρκετά; Αλλά πώς γίνεται να μην το θέλεις αρκετά, όταν όλο σου το σώμα ουρλιάζει πως αυτό επιζητάς; Και μόνο στην σκέψη του αντικείμενου του πόθου σου ανατριχιάζεις, νιώθεις το…
-
Πονάει να σ’ αφήνει αυτό που αγαπάς, αλλά μπορείς να τα καταφέρεις!
Διαβάστε περισσότερα: Πονάει να σ’ αφήνει αυτό που αγαπάς, αλλά μπορείς να τα καταφέρεις!Είναι και κάτι καταραμένα βράδια που δεν περνάνε με τίποτα. Κάτι βράδια που νιώθεις τους λυγμούς να ανεβαίνουν σαν κόμπος στον λαιμό και να σε πνίγουν. Βράδια που νιώθεις ένα αδιανόητο πλάκωμα στο στήθος. Είναι από εκείνα που φοβάσαι ότι δεν θα περάσουν πότε και σε βυθίζουν στην θλίψη σου. Σε βυθίζουν σε βαθιές σκέψεις…