Κατηγορία: -Ευγενία Τριανταφυλλίδου-

Βράχους δεν τους λένε τους ανθρώπους που όλα τα μπορούν; Που είναι πάντα κοντά σε αυτούς που τους χρειάζονται; Που τα αυτιά τους είναι ανοιχτά να ακούσουν κάθε πόνο και χαρά σου; Ε ναι λοιπόν και οι βράχοι κουράζονται, η αλμύρα τους τρώει το τοίχωμα. Πέφτουν και αυτοί στα πατώματα, απλά δεν θέλουν να σπάσουν…

Οι άνθρωποι μετράμε τον χρόνο, κοιτάζουμε συνέχεια το ρολόι μας για να τρέξουμε στην δουλειά, για να πάμε τα παιδιά στο σχολείο. Ο χρόνος τρέχει και εμείς εκεί, ακίνητοι κοιτάζουμε πώς περνάει. Γυρίζουμε πίσω και βλέπουμε από πού ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε. Και κοιτάζουμε μπροστά, χωρίς να ξέρουμε τι μας περιμένει. Κάνουμε όνειρα, σχέδια και…

Λένε πως σε λίγες μέρες έχουμε Χριστούγεννα… Δεν έχω καθόλου διάθεση. Όχι ότι είχα πέρυσι, αλλά είχα εσένα στο πλάι μου. Έφυγες βράχε της ζωής μου και δεν μπορώ να αποδεχτώ το κενό που αφήνει η απουσία σου. Θα μιλώ για σένα όπου βρίσκομαι και όπου σταθώ. Μέσα σε μία στιγμή με έκανες ενήλικη! Πριν…

Από την μέρα που σε έχασα, είναι σαν να έχασα το φως μου. Όλα μαύρα γύρω μου, μέσα και έξω μου. Δεν νιώθω χαρά, μόνο λύπη. Θέλω μόνο να έρθεις να σε δω στον ύπνο μου, να σε αγκαλιάσω, να σε φιλήσω, να τα πούμε οι δύο μας όπως πάντα, να σου πω πόσο μου…

Το καλοκαίρι, αυτό που μας ένοιαζε πιο πολύ, ήταν ποτέ θα κλείσουν τα σχολεία! Να μπορούμε να είμαστε όλη την ημέρα έξω για παιχνίδι. Μετρούσαμε τα παγωτά και τα μπάνια στην θάλασσα. Περιμέναμε πώς και πώς τα Σαββατοκύριακα. Να ακούσουμε από τους γονείς ότι θα πάμε για μπάνιο. Ήμουν από της τυχερές, γιατί είχα θείες…

Δεν υπάρχουν πρίγκιπες. Ξύπνα πριγκίπισσα! Μην περιμένεις τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο, αυτοί ζουν μόνο στα παραμύθια. Στην πραγματικότητα υπάρχουν βάτραχοι ντυμένοι πρίγκιπες. Θα σου δείξουν το πιο όμορφο πρόσωπό τους, θα σε κάνουν βασίλισσα μόνο στα λόγια, θα έρθει όμως η ώρα που θα βγει η βατράχικη συμπεριφορά και θα αναρωτιέσαι “Μα μου φερόταν…

Μια ανάσα είμαστε όλοι, το έχουμε όμως δεδομένο πως είμαστε άτρωτοι. Όχι μικρέ μου, φτωχέ μου άνθρωπε. Είμαστε το τώρα, είμαστε οι επιλογές μας, είμαστε όλοι μικροί και δεν μπορούμε να ορίσουμε το πότε θα φύγουμε. Αυτό που ορίζουμε είναι το τι θα θυμούνται από εμάς. Το πόση αγάπη δώσαμε, το πόση αγάπη θα πάρουμε,…

Όλα αλλάζουν γύρω μας κοριτσάκι… Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν και εμείς έχουμε σε αναμονή την ζωή μας. Τι ζούμε; Τι βλέπουμε; Τι αγαπάμε; Δεν ζούμε, απλά υπάρχουμε σε ένα κόσμο που προχωρά, που τρέχει με χίλια και μας παρασύρει στην ανυπαρξία. Πότε ήταν η τελευταία φορά που έκλαψες από τα γέλια; Πότε ήταν η τελευταία…

Να ήξερες ρε φιλαράκι πόσες φορές έγινες για εμένα το παράδειγμα… Πόσες φορές σε καμάρωσα για όλα αυτά που κατάφερες. Για την καριέρα που έκανες και για την οικογένεια που έχεις χτίσει. Με έκανες μέλος της και δεν χορταίνω να είμαι μαζί σας, να βλέπω την αγάπη που έχετε ο ένας για τον άλλον, να…

Ήσουν ο βράχος μου. Εσύ με ξέρεις πιο καλά από όλους στην ζωή μου. Ήξερες τι λόγια να πεις για να με ξυπνήσεις, ήξερες πόσο να ανοίξεις την αγκαλιά σου να με βάλεις μέσα. Και να ‘ξέρες πόσο θα ήθελα αυτή την αγκαλιά να την είχα για λίγο! Να γέμιζαν πάλι τα πνευμόνια μου από…

Χριστούγεννα… έλειπες πάλι σε κάποιο από τα ταξίδια σου, ήρθες όμως και άλλαξες όλα. Μου έδωσες πίσω το παλιό μου χαμόγελο. Ήρθες σπίτι να μαγειρέψουμε, πήγαμε μαζί στο σούπερ μάρκετ και μοιάζαμε για λίγο ζευγάρι. Μαγειρέψαμε μαζί κοτόπουλο με λαχανικά. Έξω άρχισε να χιονίζει, βγήκαμε και παίξαμε για λίγο χιονοπόλεμο σαν να ήμασταν παιδιά. Φορούσαμε…

Όνειρα, τι όμορφο πράγμα! Χαμογελάς όταν τα κάνεις, σου φαίνονται εύκολα και θέλεις γρήγορα να γίνουν πραγματικότητα. Οι σκέψεις ταξιδεύουν μόνο στην θετικότητα. Όλα λάμπουν μέσα σου και γύρω σου. Σκέφτεσαι την νίκη κι από χαρά φουσκώνει η καρδιά σου. Ξεχνάς όμως τον δράκο που παραμονεύει σε κάθε παραμύθι, αλλά εκείνος δεν σε ξεχνάει. Έρχεται…

Αυτόν που μπορείς κοντά του να είσαι ο εαυτός σου, είτε φιλικά είτε ερωτικά, κρατά τον γερά. Τι γίνεται όμως αν τελικά χαθεί αυτός ο άνθρωπος από την ζωή σου; Όλα αλλάζουν, χάνεις ένα κομμάτι που δεν ξέρεις αν πρέπει και αν θέλεις να το δώσεις σε κάποιον ξανά. Σου λείπουν οι στιγμές μαζί του και…

Η ζωή μας ένωσε ξαφνικά, τυχαία, μοιραία; Μέναμε σχεδόν απέναντι. Δεν θυμάμαι την ημέρα που είπαμε ότι θα γίνουμε φίλες, θυμάμαι όμως τις μέρες που παίζαμε μαζί μέχρι να νυχτώσει και ακούγαμε από τα μπαλκόνια τις μαμάδες μας να μας φωνάζουν. Οι μέρες μας ήταν παντού μαζί και στο σχολείο στην ίδια τάξη. Μετά το…

Νιώθω ότι όλα γύρω μου διαλύονται και εγώ εκεί μόνη και παγωμένη στέκω στην μέση του σαλονιού. Βλέπω τον καιρό να περνάει και η εικόνα μου αλλοιώνεται. Με βλέπω στον καθρέφτη και δεν με αναγνωρίζω. Νιώθω ακόμα κάπου μέσα μου το κορίτσι που γνώρισες. Τότε τραγουδούσα σε κάθε περίπτωση. Είχα το χαμόγελο στα χείλη μου, την…

Έχουν περάσει 20 χρόνια που έφυγες από την ζωή μας. Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνη την ημέρα. 13 Δεκεμβρίου. Έξω χιονίζει, έχω πρακτική στον παιδικό σταθμό. Από το προηγούμενο βράδυ κάτι με τρώει μέσα μου, νιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά, το ξέρω, το νιώθω στο πετσί μου… Πηγαίνω στον παιδικό και χτυπάει το τηλέφωνο.…

Θέλω να ντύσω την ψυχή μου με χρώματα, τέρμα πια η μιζέρια και η μαυρίλα! Όλα γύρω μου νιώθω πως γκρεμίζονται, αλλά θα μείνω εδώ αυτήν την φορά και θα μαζέψω τα κομμάτια μου και τις σκέψεις μου. Θα φορέσω τις γαλότσες μου, θα πάρω την ομπρέλα μου και θα νιώσω και πάλι παιδί τσαλαβουτώντας…

Όταν χωρίσαμε, ένιωθα σαν να πέθανε κάτι μέσα μου. Δεν ήταν λίγα τα χρόνια που ζήσαμε μαζί… Έκλεισα τα παντζούρια στο σπίτι μας, δεν ήθελα να ξέρω αν ήταν μέρα ή νύχτα. Δεν είχε τίποτα νόημα. Δεν ξέρω πώς ζούσα! Ο ύπνος λίγος και οι ώρες που ήμουν ξύπνια ήταν ατελείωτες. Τα μάτια μου πάντα…