Κατηγορία: – Άνδρεα Αρβανιτίδου –

Ήσουν κάποτε ένα αγνό, άσπρο τριαντάφυλλο, λευκό το χρώμα της αθωότητας. Μπουμπούκι κλειστό χωρίς αγκάθια, όλοι σε θαύμαζαν γιατί έλαμπες σαν στολισμένη νύφη. Μέσα στο νερό προσπαθούσες να ζήσεις όσο περισσότερο μπορούσες. Άνοιξαν τα πέταλά σου και η μυρωδιά σου σκόρπισε σε όλο τον χώρο. Άρωμα τριαντάφυλλο, σαν ανάμνηση από το χθες που σαν παιδί…

Η μορφή σου στοίχειωνε τα όνειρά μου για χρόνια. Ερχόταν και μου έδινε δύναμη, μου φώναζε πως μια μέρα θα έρθεις να με βρεις. Μια αγάπη άνθιζε μέσα μου, σαν ένα δέντρο που θέλει χρόνια να μεγαλώσει και να δει την ζωή. Σ’ αγάπησα σαν ιδέα, σαν επιθυμία της ψυχής, σαν όνειρο τρελό και αδύνατο.…

Σε άφησα ψυχή μου να βυθιστείς μέσα στα πιο βαθιά νερά, σε έναν βυθό τόσο σκοτεινό, χωρίς ίχνος φωτός και οξυγόνου. Δεν είδα τις πληγές που άνοιξαν και έτρεχαν με διάφανο  αίμα στα δικά μου μάτια, μόνο εσύ έβλεπες το κόκκινο που απλώθηκε μέσα μου, που άρχισε να σκεπάζει τα σωθικά μου. Ανούσια πράγματα με…

Ναυάγησε το πλοίο της ζωής και βυθίστηκε στα παγωμένα νερά της θάλασσας. Εκεί στον βυθό, χιλιάδες μέτρα κάτω από το νερό, το σκοτάδι θεριεύει ακόμα πιο πολύ. Ναυαγισμένη καρδιά σε άψυχο σώμα κατάντησε η ζωή πολλών ανθρώπων. Σε ένα πλοίο μεγάλο θέλαμε να ταξιδέψουμε, σε κόσμους μακρινούς και μαγικούς, νομίζαμε ότι δεν υπάρχουν φουρτούνες, ότι…

Αν σπάσει το γυαλί, δεν κολλάει λέγανε στα νιάτα μου. Τότε δεν το καταλάβαινα, αλλά είχαν δίκιο, αν κολλήσεις κάτι, πάντα θα υπάρχουν οι ρωγμές να σου θυμίζουν τα άσχημα. Ακόμα και στις σχέσεις, όταν κάτι σπάει, ποτέ δεν θα είναι το ίδιο. Αυτό που έμαθα εγώ όταν κάτι σπάει και κάνει θόρυβο, να φεύγω,…

Όσες φορές κι αν μετρήσω καινούριες αρχές στην ζωή μου, χάνω τον λογαριασμό που μέσα από τις στάχτες πάντα άφηνα μια σπίθα ζωντανή να καίει εκεί στο βάθος. Πολλές οι φωτιές στην ζωή, στιγμές άσχημες που σκόρπισαν σαν στάχτες στον άνεμο. Στάχτες που πόνεσαν και ελευθερώθηκαν. Κάθε φορά που καιγόταν η ψυχή μου, δεν πίστευα…

Όλες οι αναμνήσεις μου περικλείουν την παρουσία μιας γλυκιάς μορφής, αυτή της γιαγιάς. Πάντα με την γλύκα και το χαμόγελό της με υποδεχόταν στην πόρτα όταν πήγαινα στο χωριό. Έτρεχα να χωθώ στην αγκαλιά της, μόνο εκεί ξεχνούσα κάθε μου στεναχώρια, μέσα στην θαλπωρή της αγκαλιάς της ένιωθα ξανά ασφάλεια. Από μικρό κορίτσι της είχα…

Σε μια ηλικία που το μόνο που με ένοιαζε ήταν το παιχνίδι, η καρδιά μου δέχτηκε το πρώτο βέλος του έρωτα. Πρωτόγνωρο συναίσθημα ως τότε και η καρδιά άρχισε να χτυπάει σαν τρελή. Έτσι μέσα μου όλα άλλαξαν, όλα φαινόταν πιο όμορφα, όλος ο κόσμος μαγικός. Αυτό το πρώτο σκίρτημα είναι που δεν ξεχνάς ποτέ,…

Όλα ξεκίνησαν όταν στην σχολή ήρθες και έκατσες στο θρανίο μου. Από τότε, αχώριστες φίλες, σε όλα μαζί. Δέσιμο πίστευα παντοτινό. Χατίρι δεν σου χαλούσα, ακόμα και μετά από 9 χρόνια δίπλα σου να λέω σε όλα “ναι” για να σε κάνω να γελάς, να πηγαίνουμε μόνο εκεί που ήθελες εσύ. Συναυλίες, μπαράκια κι ας…

Η εποχή άλλαξε και η φύση προετοιμάζεται για την αλλαγή, λίγο πριν όλα παγώσουν τον χρόνο και πέσουν τα πάντα που αφορούν την φύση, για να ξεκουραστούν, να πάρουν δύναμη μέχρι να έρθει η στιγμή να ανθίσουν και πάλι. Στις πρώτες σταγόνες της βροχής ζω αναμνήσεις από το αγαπημένο μου χωριό. Αυτή η μυρωδιά από…

Η ψυχή μου υποφέρει, μέσα σε μια κοινωνία που με έχει ξεγράψει όταν το θηρίο μπήκε μέσα μου. Δεν ξέρω πλέον με τι να παλέψω, με αυτό που έχει κυριέψει το μέσα μου ή με την ίδια την κοινωνία που δεν ενδιαφέρεται αν αύριο θα έχω πνοή… Ένα τηλέφωνο από μια δημόσια υπηρεσία ήταν ικανή…

Με μια καλημέρα ξεκίνησε μια αγάπη να φυτεύει τον σπόρο της. Χωρίς να βιάζεται να ανθίσει, απολάμβανε όμορφες συζητήσεις που κάθε μέρα έκλειναν με μια γλυκιά καληνύχτα. Σχεδόν μήνας πέρασε που θύμιζε εφηβική αγάπη, αυτή την πρώτη, που σου προκαλεί αμηχανία. Η καλημέρα και η καληνύχτα έμοιαζαν πλέον επιτακτική ανάγκη, χωρίς αυτές τις λέξεις η…

Βράδιασε για άλλη μια φορά, σιωπή σε όλο το σπίτι και στο βάθος ο ήχος από τους δείκτες του ρολογιού που κρέμεται στην κουζίνα.Τικ τακ… και καθώς περνάει η ώρα, ο ήχος αρχίζει να μου τρυπάει το μυαλό. Πόσα δευτερόλεπτα άραγε να μετράει μια ανάμνηση ετούτη την νύχτα; Σε πόσα λεπτά μια στιγμή μπορεί να…

Οι μέρες περνάνε και είναι τόσο ίδιες… Φορές με τρομάζει αυτή η στασιμότητα. Το να μην μπορείς να κάνεις πράγματα γιατί δεν έχεις αντοχές, είναι σαν μια φυλακή. Μέρες περνάνε και νιώθω να πνίγομαι πίσω από ένα παράθυρο. Εκεί ο εξωτερικός κόσμος είναι σαν να είναι τόσο μακριά, μια ζωή που προχωράει και χωρίς εσένα.…

Έρχονται οι θύμισες από το παρελθόν, σε στιγμές που το μυαλό προσπαθεί να ξεκουραστεί. Άνθρωποι που είναι μακριά και σου λείπουν γιατί σας χώρισε η απόσταση. Υπάρχουν όμως και οι άνθρωποι που έφυγαν νωρίς και οι στιγμές μαζί τους είναι σαν να έγιναν όλα εχθές. Σαν εχθές κρατούσα στην αγκαλιά μου το κορμί σου αγάπη…

Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τι σκέφτεται κάποιος που μπαίνει στον δρόμο ενός ανθρώπου που κουβαλάει έναν σταυρό. Μικρός ή μεγάλος δεν έχει σημασία, ο σταυρός του καθενός είναι προσωπικό θέμα. Γιατί να υπάρχει ζήλεια προς έναν άνθρωπο που κανείς δεν θέλει να τον βοηθήσει να σηκώσει τον σταυρό του κι αν όχι να του…

Αποτυχία, μια λέξη που πρέπει να λείπει από το λεξιλόγιο μας. Η μόνη φορά που μπορώ να πω ότι κάποιος απέτυχε, είναι όταν δεν προσπαθεί για τίποτα. Δεν προσπαθεί για την ευτυχία του, για μια καλύτερη ζωή, για να δημιουργήσει στιγμές… ναι, μόνο τότε είναι μπροστά στην μεγαλύτερή του αποτυχία. Αποτυχία είναι η απραξία, η…

Είναι λίγα τα πράγματα για τα οποία μετανιώνω και έτσι πρέπει να είναι η ζωή. Πότε να μην μετανιώσεις για στιγμές, γιατί αυτές σε έκαναν αυτό που είσαι. Ακόμα κι αν μου έλεγε τώρα κάποιος να αλλάξω κάτι, νομίζω ότι πάλι τα ίδια λάθη θα έκανα. Αν ζούσα ξανά, στα ίδια μονοπάτια θα περπατούσα, τα…

Από τι εξαρτάται άραγε μια ευτυχισμένη σχέση; Είναι οι βόλτες και τα μέρη που θα πάτε; Είναι τα δώρα που θα σου κάνει και τα λόγια που θα σου πει; Είναι το πόσο γρήγορα θα σε γνωρίσει στην παρέα του και πόσο γρήγορα θα σε κοινοποιήσει στους διαδικτυακούς λογαριασμούς του; Μια ευτυχισμένη σχέση, βασίζεται σε…