Κατηγορία: Authors

Ο κόσμος είναι φτιαγμένος για ζευγάρια κι αυτό είναι κάτι που συνειδητοποιείς όταν για κάποιο λόγο γίνεις μονάδα. Εκεί που χωρούσες κάποτε με το ταίρι σου, τώρα πια περισσεύεις κι εκεί που ακόμη σου λένε πως χωράς, φοβάσαι μήπως ενοχλείς. Γιατί αν χωρίσεις ή αν για οποιαδήποτε άλλη αιτία, πάψεις να είσαι μέλος ζευγαριού, αυτόματα…

Μια ζωή περιμένουμε να αγαπηθούμε, πότε θα εμφανιστεί ο πρίγκιπας με το άσπρο άλογο. Περιμένουμε το τέλειο και το απόλυτο και ξεχνάμε τον εαυτό μας. Μας νοιάζει μόνο να έρθει αυτός ο ένας και μοναδικός.Πόσο δύσκολο ήταν τότε να σκεφτώ και λίγο εμένα, με είχα βάλει στην άκρη και έδινα χώρο σε όλους τους υπόλοιπους,…

Η ζωή είναι αρκετά περίεργη. Είναι εκείνες οι στιγμές, που σου εμφανίζει μπροστά σου καταστάσεις και γεγονότα και τα αποκαθηλώνει. Μια προς μια, ένα προς ένα πέφτουν σαν μικρά ντόμινο και εσύ παραμένεις να τα κοιτάς, ανήμπορος να κάνεις κάτι για να τα σώσεις. Αναρωτιέσαι «Μα, γιατί τώρα; Γιατί αυτήν τη στιγμή;».Δεν υπάρχουν γιατί. Έτσι,…

Και ζούσα το όνειρο… Αυτό μωρέ που ανέκαθεν λαχταρούμε και αναζητούμε. Επιτέλους ένιωσα ότι η ζωή μου δίνει όσα μου χρωστούσε… όσα άξιζα. Μετά από όσα είχα περάσει παρεμπιπτόντως, τούτο που ζούσα μαζί σου, ήτανε κάτι που θα ζήλευαν ταινίες και βιβλία.Ήρθες και ξαναγεννήθηκα. Τίποτα δε μπορούσε να αμαυρώσει όλο αυτό. Φαίνεται όμως πως είτε…

Τι εννοείς πώς το κατάλαβα; Πώς το ήξερα;Διαίσθηση, σου απάντησα.Ένστικτο, πες το όπως θέλεις.Μα όχι, δεν είναι αυτή η αλήθεια.Τι δεν καταλαβαίνεις, εντύπωση μου κάνει…Ξεχνάς τι έχουμε ζήσει μαζί; Ξεχνάς τα όσα έχουμε περάσει; Έγινες κομμάτι του κορμιού μου. Ανάσα στην ανάσα μου.Σου ομολόγησα πράγματα που ξέρουν πολλοί λίγοι.Σου αποκάλυψα τις πιο μύχιες σκέψεις μου…

Έρχεσαι σαν ύπουλος εχθρός και ψαλιδίζεις τη χαρά μου. Πόνε ανείπωτε, που με υποχρεώνεις να σε φυλακίζω όσο πιο πολύ μπορώ, για να μην βουτάω στη μιζέρια μου όταν συναναστρέφομαι με άλλους ανθρώπους…Αυτές τις σκέψεις έκανα πριν σε συναντήσω. Είχαμε καιρό να βρεθούμε, από τότε που ‘φυγες στα ξένα κι έκανες κι αυτό τον κύκλο…

Ξέρεις τι θα πει μίσος; Ξέρεις πόσο δυνατό είναι αυτό το πάθος; Πόσα δεινά επιφέρει σ’ αυτόν που το νιώθει; Πόσο μπορεί να μαυρίσει την ψυχή του και να θολώσει τη σκέψη του; Ξέρεις πόσα αρνητικά συναισθήματα μπορεί να φυλακίσει στην καρδιά του αυτός που το αισθάνεται, μετατρέποντάς τα σε δηλητήριο που σκοτώνει σιγά σιγά…

Μπορείς να απαντήσεις με ένα τεράστιο “ΟΧΙ!”.Δεν είναι απαραίτητο να αφορά την πολιτική ή το κοινωνικό κομμάτι.Όχι! Όχι λέμε πάντοτε όταν δεν θέλουμε να συναινέσουμε σε κάτι. Αλλιώς, διαφωνώ!Διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως!Όχι, δεν θέλω να έρθω!Όχι, δεν γουστάρω να πιω!Όχι, δεν γουστάρω να βγω μαζί σου! Γιατί;Γιατί έτσι! Δεν πρέπει! Τίποτα δεν πρέπει!Εκπτώσεις στη ζωή…

Μωρό μου; Ξέρεις τι θέλω;Θέλω ένα τελευταίο τσιγάρο πριν πούμε γεια.Να κάνουμε έρωτα όλη νύχτα και το ξημέρωμα να καθίσουμε στο κρεβάτι, να καπνίσουμε μαζί ένα τσιγάρο. Το τελευταίο μας.Να κλείσει επιτέλους αυτή η ιστορία, όπως τελειώνει καίγοντας το τσιγάρο στο χέρι.Δεν σου ζητώ τίποτα άλλο. Να είσαι καλά και να μην βρεθούμε ποτέ ξανά.…

Μαθημένη από πάντα να μην ανοίγομαι, να θέλω χρόνο για να εμπιστευτώ, να κάνω μικρά, επιφυλακτικά βήματα.Μαθημένη να μετρώ προσεχτικά τα λόγια μου, να μην ενθουσιάζομαι εύκολα, να περιμένω αποδείξεις για όσα ακούω, πριν τα πιστέψω.Μαθημένη να προστατεύω με κάθε τρόπο την ψυχή μου, μην τυχόν και πληγωθεί από μεγάλα λόγια και ψεύτικες υποσχέσεις. Ένα…

Τα λόγια πλάθουν τα ωραιότερα σενάρια, τα πιο ειδυλλιακά μέρη, τα πιο ερωτικά βράδια.Είναι η πιο εύκολη τέχνη, ο μυς της γλώσσας εύκολα μπορεί να κινείται και να μιλάει δίνοντας αναρίθμητες υποσχέσεις, ατελείωτα “σε αγαπώ”, αναρίθμητα “θα” τα οποία τις περισσότερες φορές χάνονται στη σκόνη της λήθης. Τα λόγια είναι η πιο εύκολη τέχνη, ο…

Χρόνια πέρασαν και το τελευταίο μήνυμα είναι ακόμα στο τηλέφωνό μου. Ακόμα κι αν πέρασαν τόσα χρόνια από το οριστικό μας αντίο, το τηλέφωνό σου δεν μπορούσα να το σβήσω. Το κρατάω για να νιώθω ότι δεν έφυγες ποτέ, ακόμα κι αν πλέον το νούμερό σου το έχει κάποιος άλλος.Για πολύ καιρό όταν είπαμε το…

Ήταν ο καιρός που υπήρξε μεγάλη σιωπή ανάμεσά μας, για χρόνια καμία επικοινωνία. Κάθε μέρα όμως σε σκεφτόμουν και ήθελα να ξέρω αν είσαι καλά. Κάθε φορά που μου έλειπες πολύ σε έβλεπα στα όνειρά μου, στο υποσυνείδητό μου σε έψαχνα απεγνωσμένα. Στιγμή δεν έφυγες από την σκέψη μου και την καρδιά μου.Αυτή η φιλία…

Κοιτώ τον ουρανό από τη βεράντα του σπιτιού μου και η διακόσμηση με τις ονειροπαγίδες με κάνει να χαμογελώ.Είναι το δικό μου αραξοβόλι στη βραδινή ηρεμία που έχω ανάγκη. Αναπόφευκτα με ταξιδεύει στον τίτλο του βιβλίο μου “παγίδα ονείρων”.Αναρωτιέμαι τι κάνει τους ανθρώπους να ονειρεύονται.Γιατί υπερεκτιμούν αυτά που επιθυμούν και όχι αυτά που έχουν ή αυτά…

Βράχους δεν τους λένε τους ανθρώπους που όλα τα μπορούν; Που είναι πάντα κοντά σε αυτούς που τους χρειάζονται; Που τα αυτιά τους είναι ανοιχτά να ακούσουν κάθε πόνο και χαρά σου; Ε ναι λοιπόν και οι βράχοι κουράζονται, η αλμύρα τους τρώει το τοίχωμα. Πέφτουν και αυτοί στα πατώματα, απλά δεν θέλουν να σπάσουν…

Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από τον έρωτα. Έρχεται απροειδοποίητα, ίσως σε λάθος στιγμή, ενίοτε όχι κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες ή ακόμη και με το τελευταίο πρόσωπο που θα φανταζόμαστε ποτέ. Μας αλλάζει το μέσα μας, το έξω μας κι ό,τι πιστεύαμε ή θεωρούσαμε ως τώρα σωστό/λάθος, καλό/κακό, δυνατό/αδύνατο και ενδεχομένως σημαντικό/ασήμαντο, όμορφο/άσχημο! Κι…

Πόσο καιρό σου πήρε αλήθεια να δεις πόσο σκάρτοι είναι όλοι γύρω σου, να αντιληφθείς την φτήνια ψυχής όλων όσων βρίσκονταν κοντά σου; Πόσο καιρό σου πήρε να νιώσεις πως όλοι ανεξαιρέτως που σε περιτριγύριζαν από τη γέννησή σου ακόμη, δεν ήταν παρά ελεεινοί εκμεταλλευτές της καρδιάς σου; Πόσα χρόνια ζούσες μέσα στο ψέμα ότι…