Έρχεσαι τώρα να μου πεις τι; Έρχεσαι να ζητήσεις συγχώρεση για μια ζωή που διέλυσες και τώρα θέλεις να την ξαναχτίσεις; Νομίζεις αγαπητέ μου, πως οι άνθρωποι έχουν κουμπιά; Τα πατάς και είναι όλα καλά; Η ζωή δεν είναι με οδηγίες χρήσεως. Θέλουν χρόνο και κόπο οι σχέσεις. Όταν διαλύεις κάτι που χτίστηκε πετραδάκι – πετραδάκι, δεν μπορείς σε μια στιγμή να το αναστήσεις.

Μάθε λοιπόν, έστω και με τον σκληρό τρόπο, πως οι άνθρωποι που χάνεις – αφού δεν φρόντισες να τους κρατήσεις – δεν γυρίζουν πίσω. Την συγχώρεσή μου δεν μπορώ στην δώσω, αν και θα έπρεπε, γιατί δίνει γαλήνη και στον ίδιο που συγχωρεί. Δυστυχώς όμως, κάποια πράγματα δεν έχουν δικαιολογία για να τα συγχωρέσεις. Αν συγχωρήσω εσένα λοιπόν, θα είναι σαν να προδίδω τον εαυτό μου.