Είμαι σε σχέση.
Είναι περίπλοκη.
Είναι τρισδιάστατη.
Είναι κρυφή;
Τι στον κόρακα είναι;
Τι σας πιάνει αναρωτιέμαι;
Γιατί δεν είστε;
Κι αν είστε τι είστε;

Απορία… σχέση είμαστε, τι σημαίνει; Δύο σημαίνει εσύ και εγώ, δηλαδή ένα και ένα. Δηλαδή ένα, χωρίς ερωτηματικά, χωρίς κενά. Αλλιώς είσαι μόνος φίλε μου. Και;

Τι είχαμε τι χάσαμε! Και η μοναξιά φίλε απαραίτητη είναι. Τα βρίσκεις με τον εαυτό σου και γουστάρεις… γουστάρεις τρελά. Αδιαφορείς για τα πάντα… Για όλα, για όλους. Και αποσύρεσαι στα ενδότερα της κραυγαλέας σου υπόστασης. Δεν μοιράζεσαι τα τσιγάρα σου… κατάντια και αυτή η τράκα “να σου πάρω ένα;”, όχι ρε φίλε, να μη μου πάρεις ένα, να πάρεις δικό σου.

Πάντα θα υπάρχει ένας μαλ@κας στη παρέα που θα πρέπει να βάζει πλάτη για τους υπόλοιπους. Θέλω να κάτσω λίγο με μένα με τον εαυτό μου λίγο η πολύ. Ούτε σε σχέση ούτε σε πολύπλοκη ούτε σε τίποτα. Πολύπλοκο είναι να λύσεις τον κύβο του Ρούμπικ και κατά βάθος και αυτό μία μαλ@κία είναι, να παλεύεις με ένα κουτάκι ώρες να τετραγωνίσεις να ταιριάξεις τα χρώματα. Αν όμως έχεις κάποιον θα σε βοηθήσει να το κάνετε μαζί, ή αλλιώς θα σου σπάσει τα νεύρα!

Η γοητεία της μοναξιάς!
Εργαλείο!
Μεγάλο πολυεργαλείο το μυαλό σου. Αξία ανεκτίμητη.
Μουσική όσο γουστάρεις. Χωρίς “δεν μου αρέσει” χωρίς “κλείσ’ την” κοιτάζεις γύρω σου, απόλαυση. Πετάς το βρακί σου και έχει φτάσει στην κανάτα με το νερό, γελάς τόσο που λες “Ώπα, φτάνει κούκλα μου!”.