Μέσα στο χρόνο δολερές οι καρδιές, δυσχερείς οι στιγμές, μου πούλησαν ακριβές μοναξιές. Μια ευχή είχα αφήσει στο “χθες”, σε υπόγειες στοές, για να δώσει φωνή στις σιωπές. Στίχοι γραμμένοι για εσένα μοναδική μου. Βρήκες τις ευχές εσύ και από εκείνη την στιγμή, άλλαξε σχήμα η γη. Όλα άλλαξαν, μύρισαν στιγμές καυτές. Στιγμές αλλοτινές, με άρωμα της δίνης.

Έρωτά μου, το άρωμά σου σκορπάς μες της νύχτας μου τον ουρανό. Ένα αστέρι έχει πάρει φωτιά στην δική σου αγκαλιά, αστραπές τα φιλιά, με αγγίζεις και το χάδι κυλά στο κορμί μου γαλάζιο νερό. Η καρδιά μου μια πόρτα ανοιχτή που κρατάς το κλειδί… Θα καταλάβεις πότε ότι είσαι όλος μου ο θησαυρός; Μες την σκέψη μου γυαλί κοφτερό. Περνάς κατάστηθα και μου στρώνεις την κάθε στιγμή. Μειλίχιο χαμόγελο φοράς και όταν χαμογελάς στάζει η ανάσα μου σε μία ματιά σου.