Σαν χτες ήταν που σε είχα αγκαλιά και σε φιλούσα με πάθος. Σαν αέρας πέρασαν από μπροστά μου όλες οι στιγμές μας. Ένας αέρας δυνατός που τα σήκωσε όλα στο πέρασμά του και χάθηκε μετά συνεχίζοντας την πορεία του. Έφυγες μέσα από τα χέρια μου σε μια στιγμή. Σα να γλίστρησες εκεί που σε κρατούσα και να έπεσες. Έμεινα εδώ, να νοσταλγώ τις στιγμές μας, τις αγκαλιές μας, τα φιλιά μας κάτω από τον καλοκαιρινό ουρανό.
Πού να κοιμάσαι απόψε ψυχή μου; Σε ποια αγκαλιά ακουμπάς το κορμί σου; Είναι γεμάτη η καρδιά σου από αγάπη ή νιώθει φυλακισμένη μέσα σε άγευστα φιλιά; Και τι δεν θα έδινα να γυρνούσε πίσω ο χρόνος, να σε κρατούσα εδώ και να μην αναρωτιέμαι τώρα που κοιμάσαι απόψε…
Mary R