Και ήρθε η ώρα που εσύ και εγώ είμαστε σε ένα μέρος με τα σώματά μας και όχι με το μυαλό, όπως τελευταία συνηθίζαμε. Σε ένα μέρος που εσύ και εγώ μπορούμε να γίνουμε ένα, που ο νους μας είναι άδειος από το φορτίο της ζωής και γεμάτος από τον έρωτά μας.
Είμαστε εδώ που το πρωί θα ανοίξω τα μάτια μου και θα αντικρίσω τα δικά σου ξεκούραστα, ανέμελα… Που ο χρόνος δε θα έχει καμία σημασία, γιατί τον κάναμε δικό μας, γιατί πια δε θέλουμε να περάσει, γιατί αγαπήσαμε το κάθε λεπτό του.
Μαίρη
Advertisements