Γιατί μόνο όταν χάσεις από τη ζωή σου αυτόν τον έναν, τον μοναδικό που ήρθε και κούμπωσε τόσο όμορφα επάνω σου, μέσα σου, μόνο τότε θα αντιληφθείς τι έκανες. Μόνο τότε θα καταλάβεις τι έπρεπε να κάνεις για να μείνει, για όσο μείνει…
Λίγο;
Πολύ;
Κανείς δεν ξέρει να σου πει με σιγουριά.
Μόνο τότε θα καταλάβεις τι ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ να κάνεις και που τελικά ΕΚΑΝΕΣ με επιτυχία.
Μόνο τότε…
Μείνε λοιπόν να δανείζεσαι τις ζωές των άλλων για να περισώσεις ό,τι έχει απομείνει από τη δική σου. Μείνε να γυρεύεις σώματα και αγάπες επιδερμικές.
Μείνε να γεμίζεις και να αδειάζεις τον εγωισμό σου.
Γιατί αυτό έμαθες να κάνεις.
Περίτεχνα κιόλας.
Μα καρδιά μου, όλους μπορείς να τους ξεγελάσεις, τον εαυτό σου όμως; Μπορείς;
Με τι ψυχή το κάνεις αυτό;
Γιατί τον βλάπτεις;
Όλα ξεκινούν από εκεί, από μέσα σου.
Μην αυτομαστιγώνεσαι.
Θέλει μεγάλη δύναμη να τσαλακωθείς και να αισθανθείς.
Μην υποκρίνεσαι άλλο. Μπορείς ακόμη να σώσεις τον εαυτό σου. Κάν’ το πριν να είναι αργά..
Αικατερίνη Χριστοδούλου
https://oneirwnpenes.blogspot.com/