Σε είδε να έχεις προχωρήσει τη ζωή σου.
Σε ήθελε για να τον βοηθήσεις να γιατρέψει τις πληγές του.
Σε κυνήγησε γιατί ήθελε να δει αν μετράει, αν θα τα καταφέρει.
Σε κέρδισε διαλύοντας την μέχρι τότε ζωή σου.
Σε χρησιμοποίησε για την επιβεβαίωσή του και για να πάρει όσα ήξερε πως θα του δώσεις και όση αγάπη είχε ανάγκη.
Σε βαρέθηκε όταν άρχισες να έχεις εσύ ανάγκη από αγάπη.
Σε παράτησε εύκολα, κάνοντάς σε να αμφιβάλλεις για όσα έζησες.
Σε διέλυσε αφήνοντάς σε μόνη σου, ενώ σου είχε πει τόσα πολλά, σε είχε κάνει να ακουμπήσεις την καρδιά σου στα χέρια του νομίζοντας πως δεν θα σε ξαναπληγώσει ποτέ όπως τότε και σε έκανε να πονάς ακόμα πιο πολύ, να μιλάς μόνη σου και να ψάχνεις απαντήσεις σε αμέτρητα “γιατί”, μαζεύοντας παράλληλα τα κομμάτια της διαλυμένης σου ζωής…
Σου είπε συγνώμη για όσα σου έκανε, αλλά συνεχίζει να εκμεταλλεύεται και να παίζει με τα συναισθήματά σου, λέγοντας πως θα είναι δίπλα σου σε ό,τι χρειαστείς, αλλά σε κάθε κίνησή σου σε αφήνει στο περίμενε… στο όποτε… σε κάποια άλλη ώρα που θα θέλει εκείνος, όχι εσύ, γιατί το τι θέλεις και έχεις ανάγκη εσύ, ποτέ δεν μέτρησε.
Και ακόμα αναρωτιέσαι αν σε αγάπησε… και ας το είπε, τι σημασία έχει μετά από όλα αυτά; Στην πράξη σε εκμεταλλεύτηκε και σε εγκατέλειψε εύκολα και απλά…
Κατερίνα Κ.