Στο όνομα της αγάπης γίνονται όλα. Μια αγάπη από τα παλιά, που είχε σαν όνειρο κάθε μέρα να ανθίζει και να γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Να δίνει δύναμη σε κάθε δυσκολία. Ήταν κάποτε αγνή και έβλεπε μόνο χαμόγελα, έκανε παρέα με την δύναμη και την ελπίδα. Μέχρι που ανάμεσά τους μπήκε η κακία και η ζήλεια. Προσπάθησε να γκρεμίσει όλα τα ωραία που η αγάπη έχτιζε για χρόνια. Τώρα αγάπη και ελπίδα παλεύουν για να κρατήσουν την δύναμη να μην λυγίζει, σε ψέματα και κακίες να μην πιστεύει. Τον φόβο και την ζήλεια να διώξει μακριά, γιατί αυτά ευθύνονται για όλα τα κακά.
Η αγάπη έμαθε να μην πεθαίνει, από μικρή πολλές φορές αόρατη, κρυμμένη σε σημεία μη ορατά με το μάτι. Πολλές φορές κρυμμένη σε στάχτες έμαθε να πολεμάει τις φλόγες, την τελευταία πνοή εύκολα δεν αφήνει. Για αυτό η αγάπη είναι ψηλά και χαμόγελα χαρίζει, φάρμακο γίνεται σε ασθένειες και πληγές που μένουν ανοιχτές. Για μια αγάπη γίνανε όλα λένε, η ίδια η ζωή γεννήθηκε από το συναίσθημα της αγάπης, για την αγάπη η ανάσα γίνεται ελεύθερη και δίνει φτερά. Βάλε την αγάπη μπροστά και ξέχνα ό,τι θέλει να την βλάψει, δώσε απλόχερα χωρίς να την θέλεις πίσω κι αν κάποιος την πληγώσει, αγαπά τον εαυτό σου και προχώρα μπροστά, κάποιος θα υπάρχει που την έχει ανάγκη, που χρειάζεται ένα χάδι αληθινό και ένα χαμόγελο που θα γιατρέψει κάθε δυσκολία και πληγή.
Άνδρεα Αρβανιτίδου