Στην πολυπλοκότητα της ζωής, κάθε στιγμή μπορεί να περιστοιχίζεται από πλήθος αποφάσεων που πρέπει να πάρουμε. Δεν είναι λίγες οι φορές που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το τεράστιο δίλημμα: «Ποιον δρόμο να ακολουθήσω; Να παραδοθώ στη φωνή της λογικής, του συναισθήματος ή του ενστίκτου;».
Η λογική, αυτή η ακαταμάχητη δύναμη που αντλείται από τον πυρήνα του μυαλού μας, συχνά ρίχνει το απαραίτητο φως στον δρόμο μας. Συνήθως κρατά την αβεβαιότητα σε απόσταση και συνθλίβει τα συναισθήματα της αμφιβολίας. Οι αποφάσεις αυτές προσωπικά μου φαίνονται σαν ψυχρές εξισώσεις, διαδικασίες που το μόνο που απαιτούν είναι στατιστικές αναλύσεις και σκεπτικότητα. Όμως, είναι η λογική πάντα ο πιο ασφαλής δρόμος για να νιώθουμε μακροπρόθεσμα σιγουριά για την επιλογή που κάναμε;

Εκεί που η λογική σταματά λοιπόν, το συναίσθημα αναλαμβάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Είναι το χρώμα της ανθρώπινης ψυχής, η μελωδία που πλαισιώνει τις εμπειρίες μας, το φως της καρδιάς μας. Το συναίσθημα είναι το πάθος, η ευγνωμοσύνη, ο φόβος, ο πόνος, η χαρά. Είναι αυτό που μας κάνει πραγματικά ανθρώπους, επιτρέποντάς μας να νιώθουμε και να βιώνουμε καταστάσεις έντονα και βαθιά. Με το συναίσθημα, η ζωή αποκτά νόημα. Η απόφαση που έχουμε να πάρουμε, δεν είναι πλέον μια απλή εξίσωση, αλλά μία εσωτερική ανακάλυψη. Απαιτεί από τον άνθρωπο να είναι δυνατός για να καταφέρει να εξερευνήσει τα βάθη του εαυτού του, εάν είναι ανοιχτός βέβαια για να βιώσει αυτή τη δύσκολη περιπέτεια. Είναι μια προσωπική αναζήτηση, μέσα από τις προκλήσεις που του φέρνει η ζωή καθημερινά.

Και τότε, έρχεται και το ένστικτο, αυτή η παράξενη δύναμη που εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να την περιγράψω, αλλά τη νιώθω από μικρή και ποτέ δεν μετάνιωσα όσες φορές την ακολούθησα. Είναι αυτή η αόρατη κλωστή που μας συνδέει με το παρελθόν μας και στο παρόν έχει τη δύναμη να ενσαρκώνει τις εμπειρίες που ζήσαμε ως τώρα. Το ένστικτο είναι ο σύντροφός μας στις πιο πρωτόγνωρες στιγμές, είναι αυτό που μας ανοίγει το πράσινο φως να πάμε μπροστά ή μας βγάζει κόκκινο όταν πρέπει να φρενάρουμε. Μας προτρέπει, μας ωθεί, ή μας προσφέρει προειδοποιήσεις και συμβουλές, ακόμα και όταν δεν μπορούμε να τις εξηγήσουμε με λόγια. Σε αυτήν την περίπτωση απόφαση γίνεται μια διαδικασία που απαιτεί πίστη και αυτοπεποίθηση. Κι αν έχουμε αυτά τα δύο, χωρίς αμφιβολία η ζωή θα μας οδηγήσει εκεί που πρέπει να είμαστε.

Όταν η λογική, το συναίσθημα και το ένστικτο ενωθούν, δημιουργούν μία μαγευτική ενέργεια που πλημμυρίζει την ψυχή μας. Γίνεται μία αρμονική συμφωνία που μας καθοδηγεί για να παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις, ακόμη κι αν τα πράγματα στην αρχή δεν φαίνονται όπως θα θέλαμε. Με πίστη, χωρίς δισταγμούς και αμφιβολίες, σίγουρα θα φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, που μπορεί όμως να έχει διαφορετική μορφή από αυτή που πιστεύαμε εξ’ αρχής.