Το μόνο σίγουρο και βέβαιο, για να δεις και να ζήσεις παρέα με την αξιοπρέπειά σου. Λέξη μικρή, μα με τόσο ένταση ο ήχος της και η ηχώ της, που δε σου επιτρέπει να κατασταλάξεις σε ξένες δυνάμεις, μακριά απ’ τις δικές σου. Όρος απαράβατος της ζωής μας, να μη γίνουμε βάρος σε κανέναν, σε καμία, παρά να νιώσουμε και να ενώσουμε τις δικές μας ψυχικές δυνάμεις και να καταπολεμήσουμε τις εκ βάθους ή τις εξ όψεως αδυναμίες μας. Στοιχείο μοναδικό και αμετάκλητο, εκείνη η θέληση, να στηριχτούμε σε μας και μόνο, χωρίς να ψάχνουμε να βρούμε εκείνα τα δεκανίκια, που κάποια στιγμή θα απομακρυνθούν από κοντά μας και εμείς, φυσικό επακόλουθο, να χάσουμε τη δική μας ισορροπία και επιρρεπείς πια να οδηγηθούμε σε διαφόρων ειδών ανισορροπίες.

Μην ψάχνεις, δεν ψάχνω δεκανίκι, παρά έναν άνθρωπο, μια ψυχή, με εκείνα τα κάλλη της και τα πλούτη της, που άλλη όμοια δε θα ‘χει υπάρξει. Χωρίς φόβο και ανασφάλεια να ‘ναι δίπλα μου, για να με στηρίξει, παρά για να με υποστηρίξει στα θέλω μου και τα όνειρά μου, με αγάπη και θέληση, με φροντίδα και ανάλογο νοιάξιμο, όπως και εγώ σ’ εκείνον. Προσπάθησα να δω τον εαυτό μου, μακριά από βοήθειες και καλές πράξεις που σίγουρα ζητούσαν ανταλλάγματα, μη σας πω και ένα είδος νέας μορφής, παραλλαγής παραμυθιού, που μαζεύοντας αξιοπρέπεια και πόνο, διέσχισα τα χιλιόμετρα της ζωής μου και επήλθα στο καθεστώς της πάντοτε αξιοπρέπειάς μου, στάσης που δεν ήλπιζαν να υποστηρίξω.