Έλα ψυχή μου, σκύψε και άνοιξε τα αυτιά σου, σήμερα θα σου πω το παραμύθι που λατρεύεις. Θα σου μιλήσω για όλα, κυρίως για εκείνες τις πριγκίπισσες που μεγάλωσαν περιμένοντας τον πρίγκιπά τους. Έλα, γύρε στην αγκαλιά μου, αφέσου να χαϊδέψω τα μαλλιά σου και κλείσε τα μάτια. Δεν θα σου πω μεγάλα λόγια, μόνο παραμύθια πως θα μεγαλώσεις και θα παραμείνεις όμορφη, πως θα μπορείς ν’ αγαπάς αιώνια, κανένα πρόβλημα δεν θα αγγίξει το βελούδινο προσωπάκι σου και ο πρίγκηπάς σου θα είναι ερωτευμένος μαζί σου για πάντα. Θα κλείσω με κλισέ αγαπημένα «Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Μουσική θα πλημμυρήσει το φινάλε και όλοι θα χειροκροτούν το ευτυχές ζευγάρι που τόσο παιδεύτηκε να βρει ο ένας τον άλλο, αλλά εν τέλη τα κατάφεραν! Και να τώρα, κοιτιούνται με λατρεία, στάζει το στόμα τους πόθο και αγάπη!
Χαίρομαι που χαμογελάς ευτυχισμένη. Χαίρομαι που η γενιά σου μεγάλωσε με παραμύθια, αλλά όταν ξυπνήσεις από αυτό το γλυκό όνειρο, επίτρεψέ μου να σου πω την αλήθεια γλυκιά μου. Δεν υπάρχουν πριγκίπισσες και ακόμα χειρότερα δεν υπάρχουν πρίγκιπες. Είσαι μόνη σου, όσο πιο νωρίς το συνειδητοποιήσεις, τόσο καλύτερα για εσένα. Οι σύγχρονες πριγκίπισσες εργάζονται, μαθαίνουν να είναι οικονομικά ανεξάρτητες, απαιτούν να έχουν προσωπικό χρόνο και έχουν τεράστια ανάγκη από τον πρίγκηπα να ακουμπήσουν την καρδιά τους. Να χωθούν στην αγκαλιά του, στο ασφαλές κάστρο του και εκείνος με κατανόηση να τις κάνει να γελάσουν, να ξεχαστούν κάπως από το «βαρύ» φορτίο της ανεξαρτησίας τους.
Δεν ξέρω πολλά, αλλά νομίζω πως στα παραμύθια καμιά πριγκίπισσα δεν ζει μετά το παραμύθι. Το παραμύθι τελείωνε όταν ο πρίγκιπας έβρισκε την πριγκίπισσά του και η μαγική φράση τέλους «Και ζήσαν αυτοί καλά…» σε προδιάθετε να φανταστείς ό,τι ήθελες . Μέχρι και την πριγκίπισσα ν’ αλλάζει πάνες, αλλά για κάποιο περίεργο τρόπο, πότε καμία μας δεν το θεώρησε πριγκιπικό, διότι το καθήκον της πριγκίπισσας είναι να είναι όμορφη. Να φορά όμορφα φουστάνια και να γοητεύει τον κόσμο της. Η πριγκίπισσα μητέρα δεν υπήρχε στα παραμύθια μας. Ούτε η πριγκίπισσα εργαζόμενη. Πόσο μάλλον η πριγκίπισσα καθαρίστρια, μαγείρισσα, πλύστρα και όλα τα επιτυχημένα καθημερινά καθήκοντα της σύγχρονης γυναίκας.
Σε έναν κόσμο ιδανικό, είμαστε όλοι πριγκίπισσες και πρίγκιπες. Θέλουμε τα καλύτερα για εμάς και τα αξίζουμε απόλυτα, αρκεί να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να δεχτούμε και τους άλλους όπως είναι, αυθεντικοί μαχητές της ζωής. Τι σημασία έχει το φουστάνι όταν δεν ξέρεις να το φορέσεις, όταν δεν μπορείς να το στηρίξεις; Όποιο και αν είναι το παραμύθι που μεγάλωσες, ποτέ δεν είναι αργά να το εμπλουτίσεις με τα δικά σου στοιχεία χαρακτήρα και πράξεων.
Ελένη Ρέγγα