Δεν αντιμετωπίζουμε όλοι οι άνθρωποι τον ψυχικό πόνο, την απογοήτευση, την απόρριψη με τον ίδιο τρόπο. Μερικοί από εμάς νιώθουμε την ανάγκη να στραφούμε σε φίλους. Να μιλήσουμε, να ακούσουμε γνώμες και απόψεις, να μοιραστούμε αυτό που μας απασχολεί. Κάποιοι άλλοι γινόμαστε πολύ εσωστρεφείς, βρίσκουμε νέα πράγματα να κάνουμε, καταφεύγουμε στο έξω και σε παρέες. Περιτριγυρισμένοι από κόσμο, δεν αφήνουμε χρόνο πολύ για σκέψεις, προσπαθούμε να βγάλουμε από το μυαλό μας το θέμα και να πάμε παρακάτω.
Κάποιοι άλλοι αντίθετα, κλεινόμαστε ακόμα πιο πολύ στον εαυτό μας. Γκρεμίζεται ο κόσμος μας και νιώθουμε την ανάγκη για απομόνωση και ανασυγκρότηση δυνάμεων. Πιθανόν να υπάρχει και οι κατηγορία αυτών, που ακριβώς επειδή είμαστε σε πλήρη σύγχυση, αντιδρούμε σπασμωδικά ή αντιθέτως δεν αντιδρούμε καθόλου και περιμένουμε από τον άλλον να αντιδράσει.