Πες μου κάτι… αναρωτήθηκες ποτέ ποιος και τι είσαι στα αλήθεια; Κοιτάχτηκες στον καθρέφτη να δεις τι λένε τα μάτια σου; Έσκαψες στα ενδότερά σου μέχρι να ματώσεις, για να βρεις τι θέλεις; Προβληματίστηκες αν η συνείδησή σου είναι όσο καθαρή την επιθυμούμε όλοι οι άνθρωποι; Αμφέβαλλες ποτέ για το τι δίνεις κι αν αξίζεις όσα παίρνεις; Και πες μου και κάτι άλλο… σε αγαπάς και σε σέβεσαι τόσο όσο για να επιστρέψεις; Λέω να σε βοηθήσω να δώσεις τούτες τις απαντήσεις, μήπως και πας πιο πέρα κάποτε… μπας και έστω κι αργά γίνεις αυτό που λαχταράς ενδόμυχα, αλλά δεν προσπάθησες ποτέ. Πώς; Πολύ απλά… θα σου δίνω ό,τι δίνεις.
Δε χρειάζεται τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, πίστεψέ με. Δεν ξέρω αν έχεις πιθανότητες, όμως ξέρω σίγουρα πως όντως θα γελάσει και το… ποικιλόχρωμον ερίφιο, που λέει κι ο λαός. Στοιχηματίζω τα πάντα ότι δε θα σου αρέσει καθόλου. Σου υπόσχομαι μεγάλες συγκινήσεις κι όχι, δεν είναι απειλή. Κάρμα είναι. Δικαιοσύνη είναι. Απαραίτητο είναι. Για καλό σου είναι κι επ’ επουδενί εκδίκηση, είτε τιμωρία. Παιδιάστικο; Μπορεί… Δεν άφησες άλλα περιθώρια, μήτε επιλογή σε μένα. Σε μένα ξαναλέω κι εσύ ξέρεις μέσα σου καλύτερα τι εννοώ.
Όχι… στόχος δεν είναι το όποιο όφελος. Αυτοσκοπός δεν είναι το παιχνίδι και κανένας νικητής. Ενδιαφέρον δεν είναι να σε εκθέσω σε καμία των περιπτώσεων. Απόφαση δεν είναι επίσης για να διασκεδάσω, ούτε να αφήσω ανεξίτηλο σημάδι, γιατί τούτο το έχω πετύχει και μάλιστα ακούσια. Ναι φίλε… θα πάρεις αυτά που προσφέρεις, τόσο απλά! Πιθανολογείς να είσαι ok; Εδώ μωρό μου ο παράδεισος κι η κόλαση. Εδώ! Και αργά ή γρήγορα, ο καθένας θα μείνει εκεί που πρέπει. Μόνο που… μόνο που λυπάμαι κι ας μην έχει λογική… έτσι είμαι εγώ! Κι αν πέρασες εμένα για το… ερίφιο που λέγαμε, ξανασκέψου το!
Θώμη Μπαλτσαβιά