Περνάει ο καιρός και μεγαλώνεις και κάποιες καταστάσεις σε κάνουν να αλλάζεις. Όταν είσαι σε μικρή ηλικία, θεωρείς κάποια πράγματα δεδομένα. Είναι οι μέρες που αισθάνεσαι φόβο για το μέλλον, τρόμο για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσεις μια κατάσταση και σου φαίνεται ακατόρθωτο να την ξεπεράσεις. Όμως σαν παιδί ή νέος άνθρωπος, αυτό που δεν ξεχνάς, είναι να χαμογελάς. Πόσο εύκολα ξεφεύγει το χαμόγελο από μέσα σου και ζωγραφίζεται στο πρόσωπό σου…

Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο πιο δύσκολο σου φαίνεται το να χαμογελάσεις. Εκείνη η δύσκολη μέρα στην δουλειά που κουράστηκες, γύρισες κατάκοπος σωματικά και εξουθενωμένος ψυχολογικά. Εκείνη η δύσκολη μέρα που σε μια οποιαδήποτε στιγμή μια σχέση σε έφερε σε αμηχανία και νεύρα. Εκείνη η δύσκολη μέρα που έμαθες κάτι άσχημο για έναν άνθρωπο δικό σου. Οποιαδήποτε δύσκολη στιγμή σε μία σχέση προσωπική, μία σχέση οικογενειακή, μία σχέση επαγγελματική, ακόμη και σε μία σχέση φιλική. Όμως το χαμόγελο, κάποιες φορές και το γέλιο ακόμη, είναι ανάγκη.

Το πρόβλημα δεν φεύγει, βρίσκεται εκεί και σε κοιτάει κατάματα. Όμως με το να κακομοιριάζεις και να γκρινιάζεις, τίποτα δεν λύνεται. Κάπως έτσι γίνεσαι λίγο σοφότερος μεγαλώνοντας. Ξέρεις ότι αυτό που έχεις να αντιμετωπίσεις, δεν θα υποχωρήσει μπροστά στο χαμόγελο, όμως με το να ξεχάσεις ότι πρέπει να χαμογελάς στα δύσκολα, δεν θα λυθεί το ζήτημα. Θα υπάρξουν στιγμές που θα σου πουν ψέματα, θα υπάρξουν στιγμές που θα σε εκμεταλλευτούν, “C’ est la vie” λένε οι Γάλλοι, ” έτσι είν’ η ζωή” λένε οι Έλληνες. Το χαμόγελο έχει δύναμη, δίνει μια αισιόδοξη πλευρά της ζωής και για εσένα που το δίνεις και για τους άλλους που το λαμβάνουν. Κανενός η ζωή δεν είναι εύκολη και δίνεις ένα δώρο, που όποιος το λάβει θα τον κάνει να δει λίγο πιο αισιόδοξα την δυσκολία. Μεταδίδεις την χαρά και αφήνεις για λίγο στην άκρη αυτά που σε βασανίζουν. Ένας άνθρωπος χαμογελαστός, είναι αυτός που μένει στην μνήμη των ανθρώπων, απλά και μόνο για το χαμόγελό του.