Θα ήθελα να ξέρεις πώς νιώθω… το έχω ανάγκη. Η ανάσα μου κόβεται, τα μάτια μου βουρκώνουν, η ψυχή μου τρέμει. Τα λεπτά έγιναν ώρες, το κινητό μου έχει κολλήσει στο χέρι μου. Δε θέλω κανείς να καλεί, δε θέλω κανείς να με φωνάζει. Είμαι σε μια αναμονή χωρίς λόγο, περιμένοντας εσένα από το πουθενά.
Ξέρω ότι δε θα έρθεις, ξέρω ότι ποτέ δεν ήσουν εδώ. Κλείνω τα μάτια μου νομίζοντας ότι τα όνειρά μου θα έχουν μόνο την μορφή σου, μα ούτε εκεί ήρθες ποτέ να σου πω τι νιώθω. Γιατί… ήθελα να ξέρεις πώς νιώθω.
Μαίρη