Αποδέξου το και πήγαινε παρακάτω. Άμα ραγίσει το γυαλί, συνήθως δεν υπάρχει επιστροφή. Όταν αγαπάς ή θα συγχωρέσεις και θα προχωρήσεις παρακάτω με τον άνθρωπο αυτόν ή χωρίζεις και γυρίζεις σελίδα. Το να κάθεσαι να υπομένεις ένα μαρτύριο δίχως τέλος, να γκρινιάζεις για κάτι που δεν μπορείς να ξεπεράσεις, ποιος ο λόγος; Όσο και να ρίχνεις νερό στο κρασί σου, στο τέλος δεν πίνεται. Δεν συνεχίζεις, δεν καταφέρνεις κάτι σε μια σχέση αν δεν μπορείς να συγχωρήσεις μια απιστία, μια προδοσία…
Η εμπιστοσύνη δύσκολα έως ακατόρθωτα ανακτάται. Γι’ αυτό, τι να κάθεσαι να κάνεις το χωροφύλακα για το πού πάει και τι ώρα θα γυρίσει; Κάθε μέρα να προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, είναι ψυχοφθόρο όχι μόνο γι’ αυτόν, αλλά και για σένα. Ένα ζιζάνιο η ζήλια που ότι δεν κατάφερε η απιστία, θα το πετύχει αυτή. Μην χαλιέσαι λοιπόν σε ανακρίσεις, υποψίες, παρακολουθήσεις, γκρίνιες, αποδείξεις και απαιτήσεις…
Δεν θα σε αδικήσει κανείς. Δεν θα σε κατηγορήσει κανένας για παραίτηση, για εγκατάλειψη. Ακόμα και η εκκλησία είναι με το μέρος σου, διότι συμφωνούν ότι με τη πράξη μοιχείας εγκρίνουν το χωρισμό. Αν δεν μπορείς να το ξεπεράσεις και να εμπιστευτείς ξανά αυτόν τον άνθρωπο, είναι καλύτερα να φεύγεις με το κεφάλι ψηλά. Αλλά με το να μένεις και να τον εξευτελίζεις, κάνεις κουρέλι εσένα, γίνεσαι σκατόψυχος, μικρόψυχος άνθρωπος. Εσύ στο τέλος θα βγεις η κακιά της υπόθεσης. Το χειρότερο, θα μισήσεις εσύ τον ίδιο σου τον εαυτό. Θα σιχαθείς τη δική σου συμπεριφορά. Θα γίνεις μια απωθητική φιγούρα, μια ενοχλητική παρουσία, μια “κατίνα”, μια στρίγγλα σαν αυτά τα άτομα που σιχαίνεσαι και κοροϊδεύεις. Μην φτάσεις στο σημείο αυτό, μην αφήσεις, μην επιτρέψεις σε κανέναν να γίνεις κάτι τέτοιο, σαν αυτά τα πρόσωπα που απεχθάνεσαι…
Joanna Sou