Σε βλέπω αγέρωχο από μακριά, να κοντοστέκεσαι στο διάβα μου.

Σε βλέπω με το ειρωνικό στυλάκι σου να προσπαθείς να κουμαντάρεις τη κάθε μου ατάκα, να χειριστείς συμπεριφορές και καταστάσεις.

Σε βλέπω με το αλαζονικό υφάκι σου, να δείχνεις ποιος είσαι, απεγνωσμένα να παρουσιάζεις κάτι διαφορετικό, ίσως και μοναδικό.

Σε βλέπω να συμμαζεύεις ό,τι έχει απομείνει…

Σε βλέπω να έρχεσαι για να αποδείξεις τα αυτονόητα, λες και στο ζήτησε κανείς…

Σε βλέπω με το υπεροπτικό προσωπείο του ξερόλα για να πουλήσεις τσαμπουκά.

Σε βλέπω με τα μεγάλα λόγια που προσπαθείς να δώσεις νόημα και ουσία.

Σε βλέπω να έρχεσαι με την αλήθεια σου που κρύβει ψέμα και απάτη.

Σε βλέπω να επιμένεις για να κερδίσεις ένα χαμένο στοίχημα, επιβεβαιώνοντας τον εγωισμό σου.
Κοντοστέκεσαι, περιμένεις μια μου απάντηση… να φτάσεις στη πηγή να ξεδιψάσεις από του έρωτα τη γλύκα.
Μα ήρθες κι εσύ να μας πεις μία από τα ίδια…

Joanna Sou