Μπήκε ένας νέος μήνας. 6 μήνες μετά, που δεν σου εύχομαι καλό μήνα. Είναι ο πρώτος μήνας που δεν είμαστε μαζί… Είναι σκληρό αυτό. Σε αγαπώ ρε γαμώτο! Μου λείπεις αφάνταστα! Αλλά από την άλλη την πλευρά, δεν μπορούμε να είμαστε μαζί, δεν είναι γραφτό μας τελικά… γιατί; Γιατί κατέστρεψα μέσα σε μια στιγμή αυτό που ζούσαμε; Γιατί φοβόμουν μην χάσουμε το ιδανικό; Γιατί είπα λόγια που δεν πίστευα για εσένα; Γιατί έδειξα πως δεν εκτιμώ τίποτα τόσο καιρό; Γιατί δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε τα χοντρά λόγια που ειπώθηκαν; Γιατί δεν μου έχεις εμπιστοσύνη ότι εγώ θα σε προσέχω και θα καταλαβαίνω αυτά που θες και θα σου αποδεικνύω τα συναισθήματά μου καθημερινά, γιατί μου απέδειξες ότι η αγάπη σου δεν είναι αρκετά ικανή να ξεπεράσει εγωισμούς, συμπεριφορές, λόγια τρίτων…

Γιατί σκέφτεσαι την δική σου ψυχική υγεία, χωρίς να υπολογίζεις την δική μου. Και ξέρεις κάτι; Δεν θέλω να είμαι μαζί σου! Δεν θέλω να είμαι με έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να σταθεί βράχος στα προβλήματα που αντιμετωπίζω… Προφανώς και δεν θέλω να με λυπάσαι, αλλά να είσαι και τελείως αδιάφορος; Η αγάπη σου ήταν πολύ λίγη και ειπώθηκαν και πολλά ψέματα… Δεν θα φύγω, θα σε αγαπώ, δίπλα σου πάντα, θα φωτίζω τα σκοτάδια σου, θα έχεις αγάπη και δεν θα σου περάσει ποτέ από το μυαλό να κάνεις καμιά τρέλα…
Και ας μην είχα νιώσει ξανά για άλλον έτσι και ας μην ξεχάσω τα ατέλειωτα φιλιά μας και ας μην ξεχάσω το πλατύ χαμόγελο και τα λαμπερά σου μάτια μόλις με κοίταζες και ας μην ξεχάσω τα όνειρα που κάναμε, τα δυνατά γέλια, τα δυνατά τραγούδια, πώς χτυπούσε η καρδιά μου όταν σε έβλεπα, όταν με άγγιζες, πως ένιωθα ασφάλεια στην σφιχτή αγκαλιά σου και άλλα… και άλλα…

6 μήνες στιγμές! Πήραμε και μια γεύση καλοκαιριού μαζί (την μόνη) με τα ταξίδια μας. Κι όμως αυτά που μου λείπουν περισσότερο, είναι αυτά που δεν κοστίζουν ή κοστίζουν την θέληση για φροντίδα, για απόδειξη αγάπης, λαχτάρας κλπ. Μου λείπεις εσύ! Αλλά τι να το κάνεις… κάποιες στιγμές 3 ημερών ήρθαν και κατέστρεψαν των 6 μηνών… Και τώρα ας κρατήσουμε τις καλές μας αναμνήσεις για μια αγάπη που έσβησε, γρήγορα για εσένα, ενώ για εμένα όχι… Απορώ όμως, έτσι φεύγει ο έρωτας; Η λαχτάρα; Έτσι γίνεται λιγότερη η αγάπη;