Τα χείλη της απαλά ακουμπούσαν τα δικά του, τόσο απαλά σαν να ήταν το φιλί τους ένα πανάκριβο κρύσταλλο που φοβόταν μην τυχόν και σπάσει. Ο χρόνος είχε σταματήσει για εκείνα τα λίγα λεπτά. Ήταν μόνο αυτοί οι δύο, κανείς άλλος δεν μπορούσε να διαταράξει την στιγμή τους. Αυτή την στιγμή που τόσο καιρό φανταζόταν και έμοιαζε πια να είναι ένα άπιαστο όνειρο, ξαφνικά το ζούσε. Της πήρε ώρες να συνειδητοποιήσει πως ήταν αληθινό. Αυτό το φιλί γεμάτο πάθος και γεύση του. Ήταν υπέροχη η γεύση του.
Ακουμπούσε τα χείλη της με τα δάχτυλα για να το νιώσει απ’ την αρχή και το ένιωθε. Το κορμί της πόναγε γλυκά στην θύμησή του. Ήταν και το άρωμά του που την ακολουθούσε όλο εκείνο το βράδυ. Με την μυρωδιά του πάνω της έκλεισε τα μάτια της και κοιμήθηκε. Κοιμήθηκε για να βρεθεί και πάλι μαζί του, αλλά αυτή την φορά μέσα στο όνειρο, εκεί που συνήθισε να τον βλέπει κάθε βράδυ.
Ilona