Ήταν έτοιμη να χτυπήσει την πόρτα, όταν ξαφνικά δίστασε, ήταν βλέπεις η πρώτη της φορά. Το δεύτερο ραντεβού στο σπίτι του ήταν λίγο παράτολμο γι’ αυτήν, αλλά ένιωθε τόσο μεγάλη έλξη, που δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην πρότασή του… «Δείπνο στις 9, στο σπίτι μου». Συνήθως είχε τον μήνα σαν χρονικό όριο για το επόμενο βήμα στην σχέση. Νόμιζε πως έτσι δεν θα την κακοχαρακτήριζαν ως «εύκολη» και πως έτσι θα έκανε τον άλλον να την ποθήσει πιο πολύ. Από το πρώτο όμως ραντεβού, σε εκείνο το ρομαντικό εστιατόριο που την είχε πάει, κατάλαβε πως αυτός ήταν! Δεν είχε πάρει το βλέμμα του από πάνω της, κάνοντάς την να νιώθει ποθητή και ελκυστική. Τα μάτια τους τα έλεγαν όλα! Ήταν η αρχή ενός μεγάλου έρωτα!

Πήρε βαθιά ανάσα και χτύπησε το κουδούνι της πόρτας. Η καρδιά της ήταν έτοιμη να σπάσει. Είχε καιρό να νιώσει έτσι, της είχε λείψει αυτή η αίσθηση. Μόλις άνοιξε η πόρτα και τον είδε μπροστά της, έλιωσε από το γλυκό του χαμόγελο, αυτό ήταν άλλωστε το πρώτο πράγμα που της είχε κάνει εντύπωση πάνω του. Την καλωσόρισε με ένα θερμό φιλί και την οδήγησε στον καναπέ προσφέροντας της ένα ποτήρι κρασί.

Όλα έμοιαζαν ονειρικά, ειδυλλιακά. Αφού συζήτησαν για λίγη ώρα, συνέχισαν στην τραπεζαρία. Της είχε ετοιμάσει ένα υπέροχο δείπνο, όμως το άγχος της, δεν την άφηνε να το απολαύσει. Το μόνο πράγμα που είχε στο μυαλό της ήταν η συνέχεια… το ήθελε τόσο πολύ, όμως φοβόταν! Της έπιασε το χέρι και την σήκωσε από το τραπέζι. Την άρπαξε στην αγκαλιά του «Δεν άντεχα να περιμένω άλλο!», της είπε και άρχισε να την φιλάει. Ένα ρίγος ηδονής την διαπέρασε. Είχε παραδώσει όλες τις αντιστάσεις της στο βωμό του έρωτα.