Λίγο πολύ, όλοι μας θα έχουμε ακούσει την ιστορία για τον περίφημο Ισπανό καρδιοκατακτητή ονόματι Δον Ζουάν. Ο εν λόγω κύριος, σαγήνευε τις γυναίκες με απώτερο σκοπό να τις οδηγήσει στο κρεβάτι του και ύστερα να τις αφήσει προδομένες και πονεμένες. Η επιστήμη της ψυχολογίας, θέλοντας να εξηγήσει αυτό το φαινόμενο που εμφανίζεται σε πολλούς άνδρες στις μέρες μας, το ονόμασε «Σύνδρομο του Δον Ζουάν».

Κι όμως, υπάρχουν άνδρες οι οποίοι συμπεριφέρονται σύμφωνα με αυτό το μοτίβο. Κάνουν τα πάντα προκειμένου να έλξουν το αντίθετο φύλο και να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία τους. Η γυναίκα για εκείνους, δεν έχει μορφή και υπόσταση, παρά μόνο την τροπαιούχο θέση στο ράφι των επιτυχιών. Όσες περισσότερες στη σειρά, τόσο και πιο ευχαριστημένοι. Ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους; Όχι! Με το “εγώ” τους; Ίσως. Οι έρευνες λένε πως αυτό το αίσθημα πηγάζει από βαθιά ανασφάλεια για τους ίδιους, η οποία προέρχεται από την παιδική τους ηλικία ή από ανεπαρκή φροντίδα από την μητέρα. Γι’ αυτό το λόγο, φοβούνται μια πιθανή απόρριψη και προσπαθούν μέσω αυτής της πράξης να την αποφύγουν.

Το παράδοξο σε όλο αυτό, είναι η τρομερή προσπάθεια που κάνουν για να προσελκύσουν τη γυναίκα. Δείχνουν υπερβολικό ζήλο, ώστε να καταφέρουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον της γυναίκας απέναντί τους και να την κάνουν δική τους. Αφού το καταφέρουν με τα διάφορα αληθοφανή κόλπα του κυνηγιού τους, καταφεύγουν στο επόμενο «θήραμα». Και μιλάω με τέτοιους όρους, γιατί όντως έτσι το αντιλαμβάνονται. Δεν δένονται συναισθηματικά και το κάνουν εσκεμμένα. Τους ενδιαφέρει μονάχα η ψευδής πρόσκαιρη ικανοποίηση που θα λάβουν. Μια ικανοποίηση που στην πραγματικότητα είναι σαράκι, που τους τρώει λίγο λίγο και τους νεκρώνει με το πέρασμα του χρόνου.

Τέτοιες συμπεριφορές παρατηρούνται και σε άντρες που ενώ έχουν σχέση, έχουν στο αίμα τους την απιστία. Είναι μια παραλλαγή θα λέγαμε του συνδρόμου. Μπορεί όντως να έχουν κάποια αισθήματα για τη γυναίκα που τους συντροφεύει σε μια σχέση, σε ένα γάμο, αλλά να μην μπορούν να μετριάσουν αυτή την επιθυμία για το ξένο, το μη δικό τους. Εναλλάσσουν παρτενέρ μόνο και μόνο για την αίσθηση της υπεροχής. Σαν μια τάση επιθετικότητας θα λέγαμε απέναντι στον φόβο που τους προκαλεί η εγκατάλειψη. Κάποια στιγμή στη ζωή μας, μπορεί και να συναντήσουμε/αμε τέτοιους άντρες. Μπορεί να πληγωθήκαμε και να πονέσαμε.