Ξέρεις πόσες φορές ξύπνησα κι ένιωσα ότι είσαι εκεί; Ότι μου χαμογελάς σε μια καλημέρα και μιλάμε για οτιδήποτε; Ή όταν περνάνε οι ώρες, άλλοτε πολυάσχολα κι άλλοτε βασανιστικά και προσμένω να χτυπήσει το τηλέφωνο να σ’ ακούσω έστω και λίγο κλεφτά και διακοπτόμενα; Ακόμα κι όταν περνώ απ’ τους δρόμους που με στοιχειώνουν όταν τους διαβαίναμε μαζί, περπατώ πάλι πάνω τους και θυμάμαι, θυμάμαι τα πάντα…