Δεν θα αναφερθώ στα δυσάρεστα νέα των τελευταίων ημερών σχετικά με το ατύχημα στα Τέμπη. Γιατί οποιοδήποτε σχόλιο δεν έχει καμία απολύτως σημασία, μπροστά στην ανθρώπινη ζωή. Αυτοί που έχουν τον λόγο, ας τον υποβάλουν πραγματικά, διότι τίποτα δεν ανήκει στο παρελθόν κι ούτε πρόκειται. Όμως οι δύσκολες στιγμές, σου θυμίζουν την ζωή. Ο οποιοδήποτε από εμάς θα μπορούσε να είναι στην θέση των αδικοχαμένων ανθρώπων. Η σκέψη και μόνο, παγώνει τα πάντα. Φοβόμαστε κάτι, που σε αρκετούς από εμάς δεν έχει συμβεί δίπλα μας, αλλά μας γίνεται τόσο έντονα, μ’ έναν πρωτοφανή τρόπο, που έσκασε η βόμβα και εμείς γλιτώσαμε. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ ξανά να έρθουν τέτοια συμβάντα για να μας υπενθυμίζουν πώς είναι να ζούμε. Όχι άλλος πόνος, άλλη οργή, άλλη αηδία για διάφορα ανεξήγητα ερωτήματα που βασανίζουν…

Δέσποινα Γρηγοριάδη