Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουμε τη διαδρομή ως κάτι κουραστικό. Το λέμε στον εαυτό μας συνεχώς. Χρησιμοποιούμε τις λέξεις μας και φτιάχνουμε σκέψεις που συνήθως έχουν ως εξής “Πότε θα τελειώσει όλο αυτό;”, “Δεν αντέχω άλλο!”, “Ποτέ δεν θα δω μια άσπρη μέρα!”, “Έχω κουραστεί!”, “Δεν θέλω να ασχοληθώ ξανά!”… και σε όλα αυτά που δεν θέλουμε, μας κάνει ένα βήμα πιο μακριά, να αντιστεκόμαστε ακόμα πιο πολύ σε αυτή την επιλογή που κατά τα άλλα τολμήσαμε.
Λίγο ή πολύ, όλοι γνωρίζουμε τι είναι σημαντικό για εμάς και για τα όνειρά μας ακόμη. Ίσως ο τρόπος με τον οποίο έχουμε μάθει να προσπαθούμε είναι λάθος και αν μάθουμε το σωστό, τότε τα πράγματα σίγουρα αλλάζουν και πολύ πιο γρήγορα από ότι περιμέναμε με την τρελή εκείνη ανυπομονησία. Το κάθε αποτέλεσμα και ο κάθε προορισμός είναι ένα σημείο απλά για να συνεχίσουμε κι όχι να κοιτάμε πιο πίσω από ότι είχαμε βρεθεί. Έτσι κι αλλιώς σημασία δεν έχει ο χρόνος, αλλά το αποτέλεσμα, διαλέγοντας πού πας και από πού θα περάσεις.
Δέσποινα Γρηγοριάδη