Αναμνήσεις που κρατούν και θα κρατούν όσο κι αν θες να τις ξεχάσεις και για μια στιγμούλα τόση δα, μέσα σου θα αναζητάς αυτά που κάποτε πέρασες μαζί τους. Περνάει ο καιρός, οι αγάπες, τα νιάτα και κάποια βροχερή ημέρα κάθεσαι και ξεφυλλίζεις τις φωτογραφίες ή ζωντανεύουν οι μνήμες που σκάνε μέσα στο νου τόσες παλιές φωνές. Αχ αυτές οι αναμνήσεις, εκείνα τα όνειρα που αλλά πραγματοποιούνται κι αλλά όχι, έγιναν αναμνήσεις που κάποιες μείνανε καλές και κάποιες άλλες όχι. Μένουν και ριζώνουν… Πόση δύναμη έχουν τελικά, για να τις αναμετράς στο τώρα;