Η ζωή είναι ένα ποτήρι γεμάτο καταστάσεις. Εμείς το γεμίζουμε ανάλογα με τις ανάγκες μας. Πάθος, ένταση, αγωνία, ένας συνεχής και αμφίδρομος αγώνας. Η ένταση και το πάθος μας κρατούν ζωντανούς, ονειροπόλους, θεατές και πρωταγωνιστές, για να μπορούμε να ζούμε ό,τι θέλουμε, να δοκιμάσουμε και να πετύχουμε ό,τι επιθυμήσαμε. Πάθος για ζωή με μια διαρκή αναζήτηση με τον ίδιο μας τον εαυτό, δημιουργία ελπίδας και ονείρων για γίνουμε καλύτεροι, μια δύναμη για να προσαρμοζόμαστε στα εκάστοτε δεδομένα να συνεχίζουμε και να προχωράμε.
Η ένταση και το πάθος σε κάθε μας κίνηση, μας δίνουν ζωντάνια. Κι αν κάποια στιγμή νιώσουμε ότι αποχωρούν αυτά τα δύο, συνεχίζουμε να μαζεύουμε εικόνες, εμπειρίες και αρχίζει πάλι από την αρχή, γιατί η ζωή δίχως ένταση και πάθος είναι πληκτική, με πρόσωπα κατεβασμένα στο πάτωμα, άδεια βλέμματα, τσιγάρα ατελείωτα, γιατί δεν αντλούμε από πουθενά ενέργεια, ένα μεγάλο κενό γενικώς. Μια ζωή που θυμίζει φυλακή, αντί για ελευθερία.
Πού πας; Είναι γκρεμός εκεί! Αργά ή γρήγορα θα πέσεις! Μην ζεις επειδή απλά έτσι σου είπανε, γιατί τότε είσαι πραγματικά νεκρός, αλλά δεν θέλεις να το πιστέψεις. Με ένταση να ζεις ακόμα και τις πιο “μικρές” στιγμές σου. Ένταση είναι να πηγαίνεις στη δουλειά όχι μόνο για την κυρίως επιβίωση, αλλά για να φτάσεις κάποια στιγμή εκεί που θες. Ένταση είναι να βγαίνεις με τον άνθρωπό σου ακόμη και μια απλή, συνηθισμένη, καθημερινή βόλτα. Ένταση είναι όλα κι έχουν όλα, ακόμη κι αυτά που δεν φαντάζεσαι, γιατί τα έχεις στο οπτικό πεδίο σου.
Δέσποινα Γρηγοριάδη