Άραγε γίνεται να σταματήσεις έναν έρωτα; Μπορείς να αντέξεις ένα τέλος; Να συνεχίζεις να ζεις κανονικά και να διαπιστώνεις ότι έχασες οριστικά;

Πόσοι να είναι εκείνοι που παράτησαν όνειρα και κόπους μιας ολόκληρης ζωής, για να δραπετεύσουν από κάτι “άδειο” και “ρηχό”;

Πόσοι κουράστηκαν να προσπαθούν εκεί που δεν υπήρχε πιθανότητα για τίποτα καλύτερο, πάρα μια ακόμη χαμένη μέρα;

Πόσοι σήκωσαν θύελλες ολόκληρες, χωρίς να γυρίσουν να κοιτάξουν πίσω τους τι απέμεινε;

Πόσοι ένιωσαν ότι κάνουν κακό ο ένας στον άλλον, αλλά παράμειναν ξαφνικά όρθιοι κι ένιωσαν ότι έχουν αγαπήσει κατά βάθος όσο τίποτα άλλο στο κόσμο;

Τι γίνεται τελικά; Τι είναι αγάπη και τι έρωτας; Ή και τα δύο συμβαδίζουν μαζί;

Ο έρωτας ίσως πολλές φορές εύκολα ξεπερνιέται, όσο κι αν περιτριγυρίζει, φεύγει και ξεχνιέται. Η αγάπη πάλι από την άλλη, όσες παγίδες κι αν της βάλεις, ποτέ δεν χάνει την δύναμή της. Είναι τόσο δυνατό συναίσθημα, που όταν γεννηθεί φωλιάζει μέσα στην καρδιά, που όσες φορές κι αν χρειαστεί να την εγκαταλείψεις, δύσκολα ξεφεύγεις από τα δίχτυα της.

Δέσποινα Γρηγοριάδη