Όπου και αν πάω, σε όποια χώρα και αν γυρίσω, σε όποιο μαγικό μέρος και αν βρεθώ, πάντοτε εσένα θα γυρεύω, απαξιώνοντας ακόμα και το χρυσάφι και τα γάργαρα νερά των πιο πλούσιων περιοχών. Από τον Καναδά μέχρι την Κίνα, από τη Γαλλία μέχρι το Λάος. Σε κάθε επισκέπτη, σε κάθε περαστικό, θα βλέπω πάντα τη μορφή σου.

Σε καμία αγκαλιά δεν θα λαχταρώ να βρεθώ, όπως έχω βρεθεί στη δική σου. Και δεν θα με ενδιαφέρει να χαθώ, αφού μόνο σε εσένα κρύφτηκα τόσο απόλυτα. Και δεν θα ενδιαφέρει να πιώ τίποτα, να μεθύσω για να αφεθώ χωρίς δισταγμούς. Με εσένα γδύνω την ψυχή μου διαρκώς, δίχως να αφαιρέσω τίποτα από το σώμα μου, δίχως κανένα μεθυστικό ποτό να με απελευθερώσει. Με εσένα τα ένστικτά μου ξυπνάνε, δίχως να χρειαστεί να προσπαθήσω να τα πιέσω καθόλου.

Αυτά τα μάτια μου θα κλείσουν δίχως να έχουν λαχταρήσει άλλη μορφή εκτός από τη δική σου. Αυτή η καρδιά μου θα σταματήσει κάποια στιγμή να χτυπά, δίχως να αγαπήσει ποτέ κανέναν άλλο περισσότερο από εσένα. Και αυτό το μυαλό μου, ο εγκέφαλός μου, κανέναν δεν σκέφτεται από εσένα περισσότερο. Γιατί αγωνιώ και λαχταρώ κάθε στιγμή για το πού βρίσκεσαι.

Η δική μου η καρδιά αγαπάει μία φορά. Ναι, μπορεί να ενθουσιαστεί, ναι, μπορεί να θαυμάσει, αλλά μπροστά σε εσένα, όλα πάντοτε ωχριούν. Δεν μπορεί πια, ούτε αυτό το μυαλό μου δεν μπορεί να σε προδώσει.

Και αν προσπαθήσουν με τα χείλη να με πλανήσουν, με τα πλούτη να με εντυπωσιάσουν, με υποσχέσεις να με ξεγελάσουν. Και αν προσπαθήσουν με τη σωματική τους ομορφιά να με θαμπώσουν ή να με διεγείρουν με την προκλητικότητά τους. Ακόμα και τότε, στέρεα θα παραμένω, όπως ο βράχος που δεν μπορεί να μετακινηθεί ούτε από το πιο σκληρό κύμα.

Η δική μου καρδιά αγαπά μια φορά. Και αγάπησε εσένα…

Μαρία Σκαμπαρδώνη