Τελευταία φορά έτρεξα. Τελευταία φορά έκλαψα. Τελευταία φορά έγινα χαλί και με πάτησες ή μάλλον με τσαλαπάτησες. Τελευταία φορά σε φίλησα. Τελευταία φορά σε ένιωσα μέσα μου. Τελευταία φορά είπα “είμαι εδώ για σένα”. Χρόνια τώρα αγωνίστηκα για ένα μαζί που ποτέ δεν υπολόγισες.

Σε κατηγορώ για αδιαφορία. Σε κατηγορώ για όλες εκείνες τις νύχτες που τα δάκρυά μου έπλεναν το μαξιλάρι μου. Σε κατηγορώ που γέμισες την ψυχή μου οργή και θυμό. Σε κατηγορώ που με στοίχειωσες να μην σε βγάλω από μέσα μου. Σε κατηγορώ για όλες εκείνες τις μέρες που μου είπες ψέματα.

Δεν σε λυπάμαι. Σε μισώ. Μισώ ό,τι εσύ αγάπησες κι αυτό δεν ήμουν εγώ, ήταν αυτό που εσύ έφτιαξες και με ανάγκασες να ζω. Δεν θέλω να σε ξαναδώ. Δεν θέλω να ξέρω αν ξυπνάς μαζί της, ούτε αν την κοιτάζεις στα μάτια όπως κοίταζες εμένα. Δεν θέλω να ξέρω αν σε ικανοποιεί. Δεν θέλω να σε θυμάμαι πια.