Να τον προσέχεις…

Μέρες τώρα σβήνω και γράφω στο χαρτί, μέχρι να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να σου μιλήσω για εκείνον… Ο άνθρωπος αυτός που στέκεται στο πλάι σου, κάποιο φεγγάρι ήταν μαζί μου. Δεν έχει σημασία πότε και για πόσο. Ήταν οι μέρες και οι νύχτες μου. Ήταν το πιο αληθινό μου χαμόγελο και το πιο πονεμένο μου κλάμα. Μα όλα αυτά εσένα δεν σε νοιάζουν. Το ενδιαφέρον σου είναι στραμμένο επάνω του…


Σε καταλαβαίνω, έχω βρεθεί στην θέση σου, μα σου εύχομαι μέσα από την ψυχή μου, να μην βρεθείς ποτέ στην θέση που βρίσκομαι τώρα. Μην τον αφήσεις να σου φύγει. Είναι σπάνιος. Ξέρει να δίνει και να δίνεται. Είναι ο πιο υπέροχος και περίπλοκος άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Δεν ζητάει ποτέ, μα πριν θελήσεις κάτι, στο έχει ήδη φέρει. Να τον παρατηρείς. Να βλέπεις τις ανάγκες του. Να του ξεκουράζεις το μυαλό. Να σκέφτεσαι για αυτόν, πριν από αυτόν. Να του παίρνεις όσο βάρος μπορείς, γιατί κουβαλάει πολλά η ψυχή του. Είναι γενναιόδωρος και ευγενικός από φύση. Σπάνιο στις μέρες μας. Δεν τον χάλασαν οι εποχές.

Ξέρει να φροντίζει τους γύρω του και έχει το “συγγνώμη” και το “ευχαριστώ” στο μπροστά της γλώσσας. Να τον περιποιείσαι και να τον φροντίζεις και εσύ όμως. Να τον κάνεις να χαμογελάει. Εγώ αυτό το χαμόγελο ερωτεύτηκα. Και για αυτό έκανα τα πάντα, μα ήρθε μια στιγμή που δεν ήταν αρκετά. Αν δεν το έχεις καταλάβει, τράβηξες το λαχείο. Μην αφήσεις τίποτα στην τύχη του μαζί του. Τέτοιους ανθρώπους δεν τους αφήνουμε να φύγουν. Πάλεψα με νύχια και με δόντια να το καταφέρω, μα είχε τελειώσει πια. Πρώτα για εκείνον και ίσως… ακόμη όχι για μένα.


Να τον αγκαλιάζεις συχνά, θα έδινα την ψυχή μου να με κρατούσε ξανά. Μπορεί να σε πληγώσει κάποιες φορές, να νομίζεις πως σε διώχνει μακριά και δοκιμάζει τις αντοχές σου. Μην τον αφήσεις να περάσει το δικό του. Να του θυμίζεις την παρουσία σου συνεχώς. Και για μένα μην φοβάσαι! Είχα πολλά να του δώσω, μα δεν πρόλαβα. Δεν ήθελα; Δεν ήθελε; Δεν ήταν η σωστή στιγμή; Δεν έμαθα ποτέ. Το δικό μας παραμύθι γράφτηκε και αφού στο τέλος δεν ζήσαμε εμείς καλά, ας ζήσετε εσείς καλύτερα. Γιατί το μόνο που θέλω, είναι να ξέρω πως χαμογελάει. Πως είναι ευτυχισμένος. Υποσχέσου το μου και κράτα τον λόγο σου. Μην τον πληγώσεις! Θα με βρεις μπροστά σου!

Πήγαινε τώρα να ξαπλώσεις δίπλα του και κράτησε τον σφιχτά. Μην σκεφτείς λεπτό πως κάποτε κοιμόμουν εγώ μαζί του εκεί. Άσε αυτές τις σκέψεις για μένα. Κράτησέ τον σφιχτά και πες του πως θα τον προσέχεις… Γιατί αυτός ο άνθρωπος ήταν η πιο όμορφη ιστορία της ζωής μου!

Αντωνέλικα Ρέβελου

Advertisements

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.


Create a website or blog at WordPress.com

Αρέσει σε %d bloggers: