Όλα αλλάζουν γύρω μας κοριτσάκι… Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν και εμείς έχουμε σε αναμονή την ζωή μας. Τι ζούμε; Τι βλέπουμε; Τι αγαπάμε; Δεν ζούμε, απλά υπάρχουμε σε ένα κόσμο που προχωρά, που τρέχει με χίλια και μας παρασύρει στην ανυπαρξία. Πότε ήταν η τελευταία φορά που έκλαψες από τα γέλια; Πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες γυναίκα; Πότε άραγε θα είναι το τελευταίο καλοκαίρι μας;
Δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει, απλά κάνουμε σχέδια και ο Θεός γελάει μαζί μας. Μικροί και ασήμαντοι είμαστε σε αυτή την απέραντη θάλασσα που λέγεται ζωή. Παλεύουμε με τα κύματα του ωκεανού και πίνουμε πολύ νερό, μα βγαίνουμε στην επιφάνεια για να συνεχίσουμε τον αγώνα και δεν ξέρουμε πότε θα έρθει το επόμενο τσουνάμι στην ζωή μας και θα τα σαρώσει όλα και θα μείνουμε πίσω να κοιτάμε τα συντρίμμια, αλλά όχι για πολύ, γιατί η ζωή έχει ένα δικό της τέλος για όλους μας. Κάποια στιγμή θα πέσει η αυλαία και στην δική μας ζωή. Ας την ζήσουμε λοιπόν χωρίς “γιατί” και “πρέπει.”. Μόνο με αγάπη και ελευθερία!
Ευγενία Τριανταφυλλίδου