“Νοιάζομαι”, μια σημασία, μια έννοια που εύκολα παρερμηνεύεται και πολύ δύσκολα επιτρέψτε μου να πω κατανοείται.

Μια λέξη που θες να την αποδώσεις και να τους δείξεις πως σημαίνουν πολλά στη ζωή σου, χωρίς να αφήσεις τα δικά τους παρερμηνευτικά σχόλια να εμπλακούν με τις δικά σου νοήματα που θες να τα αποδώσεις.

Μια συμπεριφορά που δεν εμπερικλείει, δεν εσωκλείει έλεγχο, παρατήρηση, κριτική, ακόμα και άρνηση ή και εμπαιγμό συμπεριφορών ανάλογων και δύστροπων ίσως και από καμιά φορά.

Ένας τρόπος προσέγγισης που θέλει να επιδείξει την αγάπη και τη φροντίδα κι όχι να υποδείξει μέτρα και σταθμά του άλλου, επωφελούμενης δικής του εύνοιας, ακόμα και αποκλειστικότητας, λαμβάνουσας από μερίδιο άλλου, άλλης, που θα ήταν απολύτως αποδεκτή και σεβαστή.

Μια σχέση με υπόσχεση ανθρωπιάς, ενδιαφέροντος, μα κυρίως του γονιού, ανεξάρτητα πατέρα ή μητέρας, που θέλει να ξέρει αν το παιδί του είναι καλά και όχι πού είναι και με ποιον είναι.

Αν κι αυτό το στάδιο θα πρέπει να ‘χει κερδηθεί από πριν, ούτως ώστε η εμπιστοσύνη να ‘χει κάνει τον κύκλο της, να ‘χει εδραιωθεί και να μη διαμαρτύρεται τις μετέπειτα χρονικές στιγμές και περιόδους.

Εν κατακλείδι, νοιάζομαι σημαίνει ενδιαφέρον για τη ζωή του άλλου κι όχι για τα κομμάτια που τη συντάσσουν και αποτελούν το δικό του παζλ. Εξάλλου κανείς δεν είναι κανενός και δη τα παιδιά μας, που ‘ναι αποκτήματά μας κι όχι κτήματά μας.

Είναι δύσκολο να αποδεχθούν άραγε τα παιδιά μας πως τα νοιαζόμαστε και δε θέλουμε να γίνουμε οι δήμιοι με τη σπάθη μας πάνω απ’ το κεφάλι τους, του ελέγχου και της προσδοκίας όπως πιστεύουν αυτά, του κουτσομπολιού και της καφεδοσυζήτησης; Μάλλον όταν και αν κι όποτε κι ίσως γίνουν γονείς, τότε να καταλάβουν και τις δικές μας αγωνίες, άγχη και ανασφάλειές μας! ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΡΥΠΝΟ ΜΑΤΙ ΜΑΣ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ‘ΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΑΤΙΑ, ΤΗ ΣΚΕΨΗ, ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΟ!

Νοιάζομαι όχι γιατί θέλω να γεμίσω την ώρα μου, αλλά γιατί απλά θέλω να γεμίσω την ψυχή από σας!