Μην με μαλώνεις όταν δίπλα σου φαίνομαι αδύναμη, δεν ήξερα ούτε εγώ όταν ήρθες στην ζωή μου ότι θα ένιωθα τόσα πολλά. Άγνωστοι σε αυτό το σύμπαν, πού να ξέρω ότι θα ήσουν το άλλο μου μισό; Πού να σταθώ πια χωρίς να σε σκεφτώ; Εγώ είμαι ο ίδιος άνθρωπος από την πρώτη στιγμή, μόνο που το μέσα μου κάθε στιγμή γίνεται διαφορετικό. Πώς να αντισταθώ στην αγάπη; Τι είπες; Δεν υπάρχει αγάπη; Κοίτα εδώ είναι, μπροστά σου… Στην καλημέρα. Στην καληνύχτα. Στο “έφαγες;”. Στο “γύρισες;”. Στα παράπονα της μοναξιάς…

Δεν πειράζει αν τα μάτια σου δεν το βλέπουν. Δεν πειράζει αν η φωνή μου δεν ακούγεται τόσο χαρούμενη πια στα αυτιά σου, είμαι ο ίδιος άνθρωπος. Είμαι εγώ, που όταν γυρίζεις σε κοιτώ αν ήσουν καλά εκεί που πήγες. Είμαι εγώ, που αναζητώ το βλέμμα σου στο μικρό δωμάτιο. Εγώ, που όταν με αγγίζεις η ψυχή μου φεύγει ψηλά… Δεν με νοιάζει πόσα λάθη κάνεις. Έτσι σε αγαπώ. Θα κάνω πίσω εγώ! Ποιος εγωισμός χωράει στην αγάπη;