Δεν μου είπες ούτε μια λέξη, δεν γύρισες ούτε καν να με κοιτάξεις. Σου ζήτησα συγνώμη, αλλά εσύ έφυγες, έφυγες μακριά μου…

Λάθος μου, το παραδέχομαι. Προσπάθησα να σου μιλήσω, αλλά με σταμάτησες. Προσπάθησα να σου εξηγήσω, αλλά δεν μ’ άφησες. Δεν μου έδωσες μια δεύτερη ευκαιρία! Όλοι δικαιούνται μία! Με δίκασες πριν καν μ’ ακούσεις!

Το βλέμμα σου παγερό, η σιωπή σου εκκωφαντική… μαχαίρι στην καρδιά μου. Δεν σε είχα ξαναδεί έτσι. Τρόμαξα, δεν σε αναγνώριζα. Πόσο σκληρός μπορούσες να γίνεις; Με αγνόησες, σαν να μην υπήρξα ποτέ.

Έφυγες δίχως να μ’ ακούσεις. Έκλαιγα, ούρλιαζα, ικέτευα κι εσύ αντίδραση καμία. Ταπεινώθηκα κι εσύ με απαξίωσες.

Έφυγες κι εγώ σε χρειάζομαι! Γύρνα πίσω! Γύρνα να σου πω σ’ αγαπώ, συγνώμη έκανα λάθος…

 

Της Σοφίας Β.