Τα Χριστούγεννα είναι μακράν η πιο αγαπημένη γιορτή των παιδιών! Βάζουμε χριστουγεννιάτικα τραγούδια και στολίζουμε όλοι μαζί το δέντρο, περνάμε ώρες διαβάζοντας χριστουγεννιάτικες ιστορίες μπροστά στο τζάκι πίνοντας ζεστή σοκολάτα… Τα σχολεία κλείνουν και οι ώρες για παιχνίδι και βόλτες πολλαπλασιάζονται… Τα παιδιά έχουν ήδη αρχίσει να μετρούν αντίστροφα (ας όψονται οι διαφημίσεις του Jumbo που ξεκινούν λίγο μετά τον Δεκαπενταύγουστο!) για τη στιγμή που θα βρουν κάτω απ’ το δέντρο τα πολύχρωμα κουτιά με τα δώρα του Άη Βασίλη… Αν αυτό δεν είναι ευτυχία, τότε τι;

Όλοι γνωρίζουμε πως δεν είναι όλα τα παιδάκια τόσο τυχερά. Όλοι γνωρίζουμε πως υπάρχουν παιδιά που ζουν σε σπίτια που δεν θα γιορτάσουν ούτε φέτος. Παιδιά με λιγοστό ή και καθόλου φαγητό στο τραπέζι, παιδιά που θα κουκουλώνονται κάτω από κουβέρτες για να ζεσταθούν, παιδιά που δεν θα βρουν δώρα κάτω απ’ το χριστουγεννιάτικο δέντρο, παιδιά που δεν θα έχουν καν χριστουγεννιάτικο δέντρο… Όλοι γνωρίζουμε πως υπάρχουν παιδιά που δεν περνούν ούτε αυτές τις μέρες στο σπίτι τους. Είναι τα παιδιά που δεν έχουν γονείς ή εκείνα που οι γονείς υπάρχουν, αλλά για κάποιους λόγους δεν βρίσκονται κοντά τους και μεγαλώνουν σε ιδρύματα…

Θέλω τα παιδιά μου να πιστεύουν στον Αη Βασίλη, στα θαύματα και στη μαγεία του πνεύματος των Χριστουγέννων! Θέλω μεγαλώνοντας να θυμούνται τις αγκαλιές μας, τα παιχνίδια μας, τα παραμύθια μπροστά στο τζάκι, τη μυρωδιά της κανέλας και του πορτοκαλιού απ’ το φούρνο και τα φάλτσα μας όταν τραγουδούσαμε όλοι μαζί το “Ρούντολφ το ελαφάκι”. Δεν αρκούν όμως αυτά…

Τα Χριστούγεννα είναι μια ωραία ευκαιρία για να δώσουμε στα παιδιά μας μαθήματα ζωής. Είναι μια ωραία ευκαιρία να τους διδάξουμε τη χαρά της αλληλεγγύης και την έννοια της προσφοράς. Είναι μια ωραία ευκαιρία να τα πάρουμε απ’ το χέρι και να ψωνίσουμε μαζί υλικά για ένα χριστουγεννιάτικο τραπέζι που δεν θα γίνει στο δικό μας σπίτι, αλλά στης οικογένειας που μένει δυο δρόμους πιο κάτω, που ξέρουμε ότι και φέτος το τραπέζι τους θα είναι άδειο… Είναι μια ωραία ευκαιρία να τα πάρουμε απ’ το χέρι και να αγοράσουμε πάνες, φυσιολογικούς ορούς, μωρομάντηλα ή μικρά παιχνιδάκια και να τα πάμε μαζί σ’ εκείνο το ίδρυμα κοντά στο σπίτι μας. Σ’ εκείνο το ίδρυμα που τα παιδιά δεν είναι τόσο τυχερά όσο τα δικά μας…

Έστω και το λίγο που μπορείς, για κάποιους είναι πάρα πολύ! Ναι, δεν αρκεί να το θυμάσαι μόνο στις γιορτές, αλλά μπορούν τα φετινά Χριστούγεννα να είναι μόνο η αφετηρία! Τα Χριστούγεννα είναι ευτυχία και το να κάνεις τα παιδιά να χαμογελούν είναι η μέγιστη μορφή της! Το να το διδάξουμε αυτό στα παιδιά μας, θα είναι το πιο σημαντικό χριστουγεννιάτικο δώρο! 

Της Κικής Γιοβανοπούλου