Βγαίνεις από την κλινική, παίρνεις το μωράκι σου στο σπίτι και προσπαθείς να προσαρμοστείς στο νέο σου ρόλο σαν μαμά. Τι υπέροχο συναίσθημα και τι υπέροχη σχέση! Και πάνω που έχεις συνηθίσει, πρέπει να γυρίσεις στη δουλειά…

Και τώρα τι γίνεται; Ποιος θα σου κρατήσει το παιδί; Σε ποιόν θα εμπιστευτείς ότι πολυτιμότερο έχεις; Και άντε, αν υπάρχει η γιαγιά διαθέσιμη, κάτι γίνεται, όταν όμως δεν υπάρχει αυτή η επιλογή τι κάνεις; Ψάχνεις για ΝΤΑΝΤΑ!

Και πού να τη βρεις; Υπάρχουν βέβαια τα γραφεία που νοικιάζουν babysitter, αλλά ποιος μπορεί να εμπιστευτεί έτσι απλά μια ξένη, που θα μπει στο σπίτι σου και θα φροντίζει το παιδί σου τόσες ώρες; Και αν το πάρει και φύγει; Τόσα ακούμε! Ψάχνεις στο οικογενειακό σου περιβάλλον. Μια φίλη, μια γνωστή, μια φίλη της φίλης που είχε κρατήσει κάποτε το παιδί της κουμπάρας της φίλης σου… Πόσο καλά την ξέρουν; Τι εμπειρία έχει; Έχει η ίδια παιδιά; Μήπως τελικά να πω τη θεία μου, που έχει βγει στη σύνταξη και  είναι σίγουρα έμπιστο άτομο; Αλλά θα μπορώ να της επιβάλω τα θέλω μου σχετικά με το παιδί  ή θα κάνει ότι θέλει και θα χαλάσουμε τη σχέση μας;

Και μετά από πολύ ψάξιμο & σκέψη, καταλήγεις σε μία επιλογή, την καλύτερη που νομίζεις ότι έχεις, αλλά τι να κάνεις, σε πιέζει και ο χρόνος, την άλλη εβδομάδα ξεκινάς δουλειά. Και τώρα σκέφτεσαι… να βάλω κάμερα στο σπίτι ή θα δω κάτι που δεν θα μου αρέσει και φτου κι απ την αρχή;

Δεν χρειάζεται να εμπιστευτούμε μόνο τη ΝΤΑΝΤΑ, αλλά και το ένστικτό μας.

Αφιερωμένο σε όλες τις εργαζόμενες μανούλες!

                                               Δημοσιεύθηκε από Χρύσα